1 jaar lang niet shoppen: het is me niet gelukt
Eind 2017 besloot ik mezelf een uitdaging te geven: heel 2018 zou ik niet shoppen. Waarom ik dit besloot en hoe me dat een paar maanden lang verging lees je in mijn vorige blogjes. Ik zou willen dat deze update shoploos zou zijn, maar: ik heb gefaald. Ik heb geshopt. Het is me niet gelukt.
Bij de hottub ging het mis
Natuurlijk heb ik sinds januari 2018 wel het een en ander gekocht. Ondergoed, een regenjas; de nodige dingen waar je gewoon echt niet zonder kunt. Maar de H&M, Mango en Costes liep ik straal voorbij. Géén shopsessies, géén nieuwe jurkjes, shirtjes, whatever. Dat ging best lekker en het gaf me zelfs zelfvertrouwen. Niet shoppen voelde goed en ik voelde me goed in mijn ‘oude’ kleding. Misschien iets te goed… Tijdens een kerkfeestje dook ik (erg onelegant) een hottub in. Het was zo heet dat ik me na tien minuten al een bouillonblokje voelde, dus ging ik er weer uit. Met hulp van drie (!) mensen – zo onhandig ben ik. Toen ik me stond om te kleden in de wc zag ik mezelf in de spiegel. En kwam ik tot de horror-ontdekking dat mijn oude, vertrouwde, WITTE bikini DOORSCHEEN. Tijd voor een nieuwe dus, want zonder bikini kon ik niet naar het strand en dat was wel nodig in deze hittegolf. En daar ging het mis.
Twee voor de prijs van een
Bij de Hunkemoller zag ik een geweldige bikini hangen. Het begon te kriebelen, ik werd er zó excited van: ik had immers maandenlang niet geshopt, laat staan iets gepast of een kleedhokje vanbinnen gezien. Ik zag ook een leuk badpak in jaren vijftig stijl – perfect voor bleke meiden als ik. En ja hoor, daar ging ik, ik nam beide mee het pashokje in. Beide stonden ze fab, maar erg verschillend. Inwendig moedigde ik mezelf aan om beide te nemen, want ja, dan heb je voor elke occasion een zwemoutfit. Voor ik het wist stond ik bij de kassa en rekende ik allebei af. Ik kreeg dikke korting, waardoor ik eigenlijk beide voor de originele prijs van één scoorde. Had ik nu mijn regel overtreden? Had ik gefaald? Het voelde als een terugval, alsof ik een roker was die probeerde te stoppen en stiekem in een hoekje toch een sigaretje opstak. Ik rende zo’n beetje naar huis met mijn aankopen, bang om iemand tegen te komen. Niet lang daarna kwam de echte dealbeaker.
Alles voor een t-shirt
Maanden later kwam mijn beste vriendin me een paar dagen opzoeken om samen naar een muziekfestival te gaan. Ze woont in Dubai (!) en is vorig jaar à la Grenzeloos Verliefd geëmigreerd om met haar vriend (inmiddels man) samen te zijn. Ze was ook jarig geweest in de tussentijd, dus wilde ik haar verrassen met een cadeautje bij aankomst. Ze is dol op Friends; we keken het vroeger samen en maakten grapjes over hoeveel zij op Rachel lijkt en ik op Phoebe (en we hebben beiden ook een vleugje Monica). En rara, wat had de Zara in de winkel hangen? Friends shirts. Die móest ik voor haar kopen. Er was keuze uit twee: een witte en een zwarte. Tja, dan allebei maar, want ik wist niet zeker welke ze leuker zou vinden. Resultaat: nog voor zij in Nederland was had ik de zwarte versie al een paar keer gedragen. En als cadeau gaf ik haar uiteindelijk alleen het witte shirt. Over de zwarte zei ik niet eens iets, die was al ‘van mij’. BAM: challenge failed. Ik heb voor de lol een shirt gekocht. Mijn missie is dus niet geslaagd.
Wat ik heb geleerd van niet shoppen
Ook al heb ik het niet een jaar volgehouden, ik heb superveel geleerd van mijn non-shop leven. Ik ben zelfverzekerder geworden en minder koopcrazy. Als je meiden in de winkel ziet lopen lijkt het soms wel een Afrikaanse safari. Iedereen is op jacht en het is nóóit genoeg. Meer, meer, meer. Meiden die in pashokjes staan en zeggen ‘ja hij is leuk hè maar eigenlijk heb ik al een zwarte broek’. Dan denk ik: klaar, wegwezen, niet doen. Dat had ik vroeger niet gedacht, toen was ik ook van het meer, meer, meer. Ergens vind ik het jammer dat ik het niet heb volgehouden, maar die bijna acht maanden niet shoppen hebben me veel gebracht. Ik ga nu dus ook niet ineens helemaal los en de complete H&M leegkopen. Ik kijk gewoon naar wat ik al heb en wat ik nodig heb. Tuurlijk zal ik af en toe verliefd worden op een jurkje en het mee naar huis nemen, maar het bepaalt niet mijn eigenwaarde. Mijn dag is niet minder leuk als ik tijdens het shoppen ‘niet geslaagd’ ben. En ik zal nooit meer iets kopen omdat ik ‘gewoon iets wil’ of anders ‘niks gekocht heb’. Wat dat betreft is het doel van mijn challenge dus wel behaald: gezonder omgaan met shoppen en mezelf zien voor de mooie vrouw die ik ben. Of ik nu een versleten pyjama aan heb of een gloednieuwe jurk; ik ben goed zoals ik ben.
Foto door Nienke van Denderen fotografie voor Belle
