7 keer God ervaren in het vliegtuig
Ik weet niet hoe het met jou zit, maar elke keer als ik in een vliegtuig stap krijg ik klamme handjes. En dan kunnen ze nog zo vaak “Het is de veiligste manier van reizen” en “De kans is groter dat je op de stoep wordt aangereden door een auto, dan dat je neerstort met een vliegtuig” zeggen, ik blijf het spannend vinden. Niet geheel onlogisch natuurlijk, na vreselijke dingen als MH17. Het helpt trouwens ook niet mee dat mijn vriend een first class angsthaas is; een paar uur van tevoren zegt hij maar weinig en brengt ie verdacht vaak een bezoekje aan het toilet. Door al dit zenuwachtige gedoe ben ik tijdens mijn vliegreis best bewust bezig met God, meer dan bijvoorbeeld in de auto. Zeven keer om precies te zijn!
1. Houd over ons getrouw de wacht
Vroeger lazen we altijd Psalm 121 voordat we een lange autoreis maakten. Een hele bekende psalm, waarin staat dat God nooit slaapt en de wacht houdt over ons leven. Nu lees ik dat Bijbelstuk niet meer elke keer, maar wel vraag ik altijd van tevoren aan God of Hij met ons mee wil gaan en ons veilig aan wil laten komen. Doe jij dat ook?
2. Hoe heerlijk is Uw Naam!
Eenmaal opgestegen, kan je de wereld mooi van bovenaf bekijken. Hoe groot is onze God, dat Hij dit heeft gemaakt! Dat Hij van elke boom en elke berg af weet, elke persoon in elk pietepeuterig dorpje. Om dan nog niet eens over de grootse oceaan te spreken. ‘Onvoorstelbaar wonderlijk gedaan, Heer, hoe heerlijk is Uw naam!’
3. Wow, dus dit heeft ooit allemaal onder water gestaan?
Jep, daar denk ik ook weleens aan. Zeker als je hoge bergtoppen ziet. Hoe gek moet het zijn om alléén maar water te hebben, met daarin een dobberende ark?
4. Zo ziet de hemel eruit
Op een gegeven moment vlieg je boven de wolken. Heel wonderlijk vind ik dat. En, toegegeven; vroeger dacht ik dat de hemel er zo uit zou zien. Maar dan nog met regenbogen en in het midden een gouden troon. Denk er nu toch anders over ;)
5. Mijn tijden zijn in Uw hand
En als het vliegtuig dan een beetje gaat schommelen vanwege de turbulentie (iets met hoge- en lage drukgebieden, snap er niet veel van) dan word ik een beetje zenuwachtig. En dan komt de geruststellende gedachte in me naar boven dat God bij me is (zie ook punt 1), plus de Bijbeltekst: ‘Mijn tijden zijn in Uw hand’ (Psalm 31:16). Je mag erop vertrouwen dat God wéét wat Hij doet.
6. Eeeh, hoe ging ie ook alweer…
Call me crazy, maar ik bedenk me ook dat áls er iets zou gebeuren, ik wel een Bijbeltekst wil kunnen opzeggen. Ik ken er helaas weinig volledig uit m’n hoofd. Psalm 23 gaat me wel goed af: ‘De Heer is mijn Herder, mij ontbreekt niets…’ en zo verder. Stimulans om nog meer teksten uit m’n hoofd te leren!
7. Halleluja!
En wanneer we veilig de grond weer raken, is mijn hart vervuld van dankbaarheid. Laatst was ik zo blij, dat ik, samen met wat andere mensen, de piloten een applausje gaf. M’n vriend die naast me zat heeft me voor gek verklaard.
Hm, zo ben ik best veel met God bezig tijdens zo’n reis! Ben ik te overdreven, of herken je ’t wel een beetje? ;)
