About the boys
Die ene leuke jongen, je broertje, de jongens uit je klas… wat kunnen jongens toch ánders reageren. Of niet reageren. Hoe komt het nou dat die jongens op zo’n andere wereld lijken te leven en hoe moet je daarmee omgaan?
Verschillen
Je hebt het waarschijnlijk wel door wanneer je om je heen kijkt dat jongens en meiden anders zijn. Jij gaat samen met je vriendinnen naar de wc op school. Om te plassen, maar óók om niet alleen te hoeven gaan, om bij te kletsen, om je haar en make-up te doen… Dat zie je jongens niet doen. Of jullie liggen helemaal dubbel van het lachen. Komen niet meer bij. Of er huilt juist een vriendin om wat er is gebeurd of over hoe ze zich voelt. Jongens uiten zich heel anders en praten over andere dingen dan jullie doen. Meiden praten veel (negatief) over anderen. Ze denken namelijk dat ze zich er beter door gaan voelen. Jongens zijn juist meer bezig met zichzelf neerzetten. Wie je bent, wat je hebt, wie jou leuk vindt.
Laadjes en spaghetti
Als eerste: niet alle jongens zijn hetzelfde. Ze zijn enórm verschillend. Gelukkig maar! Maar over het algemeen is de groep jongens echt anders dan de groep meiden. Je bent als meisje anders gemaakt. Je lijf, je brein, je hormonen… ze zijn echt anders dan die van een jongen. Om nog een paar voorbeelden over die jongens te noemen: jongens kunnen echt met één ding tegelijk bezig zijn. Een sterke focus hebben. Netflix kijken is Netflix kijken. Gamen is gamen. Zoenen is zoenen. Voor jou als meisje loopt dit allemaal veel meer door elkaar heen. Bij mannen wordt regelmatig het voorbeeld van ‘de laadjes’ genoemd. Zijn brein bestaat uit allemaal kleine lades. Als het ene laadje open is, zijn de andere laadjes dicht. Maar hij kan dus ook een heel vervelend laadje dicht laten (bijvoorbeeld het nieuws dat iemand is overleden) en opgaan in iets heel anders (gamen met z’n vrienden). Bij een meisje is haar brein meer een bord spaghetti waar alles door elkaar loopt: gevoelens, activiteiten, gedachten, to-do-lijstjes. Het is er allemaal tegelijkertijd. Meisjes zijn over het algemeen ook zorgzamer en invoelender, en jongens competitiever en daadkrachtiger. Gewoon feitelijke verschillen die je vaker ziet terugkomen, het ene is niet meer of minder waard.
Irritant
Als eerste is je reactie bij ‘iets anders’: wat irritant. En dat is met jongens dus ook soms zo. Echt, wat irritant dat die jongen jou niet begrijpt. Of dat die groep jongens zo nodig stoer moet doen, vermoeiend zeg… Maar als je bedenkt dat het juist zo bedoeld is, kun je er misschien wel anders naar kijken. Want zelf merk ik dus ook hoe lekker het is dat ik met een man in één huis woon. Regelmatig voelt mijn leven dramatisch aan. De spaghetti voert de boventoon. En naast me staat dan ineens een man die het drama er eigenlijk niet van inziet en mij helpt om soms gewoon eens een laadje dicht te doen. Zijn nuchtere blik, zijn focus, zijn eenvoud, zijn eerlijkheid… het helpt me om bijvoorbeeld een evenwichtigere vrouw te worden, die leert van zijn kwaliteiten. En andersom net zo natuurlijk. :)
Oh ja…
Ik begrijp best dat je nu misschien de jongens uit je klas gewoon nog irritant vindt. Maar bedenk dat je ze niet hoeft te veranderen, die jongens. Dat het goed en leuk is hoe ze nu zijn en dat je ooit misschien wel met zo’n wereld-van-verschil-man in een huis woont en dat jullie elkaar juist enorm gaan helpen en aanvullen. Want zo heeft God de verschillen juist bedoeld.