Annelyn zocht haar sponsorzusje op
Dit is het verhaal van Annelyn. Annelyn ging afgelopen jaar op bezoek bij haar sponsorzusje. Ik zag daar zulke mooie foto’s van voorbij komen dat ik vroeg of zij deze ervaring met ons wilde delen. En dat wilde ze! Ze heeft het voor jullie opgeschreven. Lees je mee?
“Ik ben Annelyn en ik wil graag iets vertellen over mijn vriendin Winda. Toen ik zes jaar oud was ben ik Winda gaan sponsoren, zij was toen ook zes. Een paar jaar geleden kwam het plan om Winda op te zoeken. Winda vroeg in haar brieven ook of ik kon komen. Ik heb toen een bankrekening geopend en ben vanaf toen tot aan de reis zoveel mogelijk gaan sparen. Ik heb meegeschreven aan een boekje, soms deed ik klusjes, ik vroeg geld voor verjaardagen, legde zakgeld apart en had een tante die me iedere maand vijf euro gaf. Allemaal voorbeelden van hoe ik zoveel mogelijk heb geprobeerd om te sparen zodat ik Winda kon gaan opzoeken.
Het is zover
Toen in november 2016 was het zover, ik ging op reis! Samen met mijn vader ben ik twee weken in Indonesië geweest. Van mijn school kreeg ik twee weken vrij waar ik heel blij mee was. We hebben drie eilanden bezocht en moesten wel zeven keer vliegen, iets wat ik hiervoor nog nooit had gedaan. Ik vond het spannend of ik Winda wel zou herkennen. Maar toen ik haar zag herkende ik haar van de foto’s. En ze zou mij sowieso wel herkennen want ik was het enige blanke meisje daar.
Ik had van te voren wel een beetje bedacht hoe het zou zijn, maar toch ging het anders. We omarmden elkaar en wilden elkaar eigenlijk niet meer loslaten. Eindelijk zagen we elkaar! We hadden elkaar zoveel brieven geschreven en foto’s gestuurd maar nu zagen we elkaar in het echt. Dat was echt bijzonder. Ik heb drie dagen met Winda opgetrokken. Ik heb toen haar vader, moeder en haar zusjes ontmoet. Drie keer per dag moet Winda water halen en dat hebben we ook samen gedaan. Ik vond dat echt super zwaar. Ik vind het knap dat ze dat elke keer doet. Ook zijn we met elkaar naar een waterpark geweest en hebben we allerlei spelletjes gespeeld, zoals Uno en Memory, die ik had meegenomen.
Afscheid
En toen kwam het moment dat we afscheid moesten nemen. Dat vond ik niet tof. Er werd veel gehuild en geknuffeld. Ook hebben we voor elkaar gebeden. We hebben we de familie drie biggetjes gegeven.
Ik had dit nooit willen missen. Het waren de mooiste weken van mijn leven tot nu toe. Doordat ik Winda heb bezocht heb ik gezien dat sponsoren veel invloed heeft op haar leven. Ze heeft nu een matras, het huis is waterdicht en ze wordt geholpen op school. Daarnaast is het super leuk om een vriendin te hebben die bijna aan de andere kant van de wereld woont. Maar ik heb ook gezien hoe weinig Winda heeft. Ze hebben geen kraan, ze moet zich in de tuin wassen tussen stapels stenen en ze heeft dus niet echt privacy. toen ik thuis kwam na mijn reis zag ik pas echt wat ik allemaal heb en nu weet ik hoe goed ik het eigenlijk heb.
Dankjewel Annelyn voor het delen! Het is echt een prachtig moment om je sponsorkind te ontmoeten. Je kunt hier meer lezen over Compassion en hoe het werkt om iemand te sponsoren. Hebben jullie thuis ook een sponsorkindje en zou je die op willen zoeken?
