Dan maar tegendraads
Wanneer iemand begint over een onderwerp waar ik redelijk veel van weet, dan kan ik nogal de neiging hebben om niet goed te luisteren. Voor ik het weet heb ik een heel verhaal verteld, zonder naar de ander te luisteren. Als de ander dan eindelijk zijn of haar verhaal vertelt, dan ben ik het er al snel niet mee eens. De laatste tijd betrap ik mezelf erop dat ik bijna niet meer weet of ik het er echt niet mee eens ben of dat ik het gewoon graag beter wil weten.
Misschien is het ergens ook een bepaalde onzekerheid. De kennis die ik denk te hebben, wil ik toch graag met anderen delen. Vaak komt er bij die kennis dan ook wel een mening. Ik denk dat ik, als jonge christen, graag wil laten zien hoe ik geloof en wat het voor mij betekent. Ik vergeet dan soms naar de ander te luisteren. Dan heb ik zelfs al een oordeel over de ander, omdat ik zelf anders geloof of mijn geloof anders toon. Als ik terugkijk op die momenten vind ik mezelf erg koppig of trots.
Bij mijn eigen koppigheid heb ik een Bijbelvers gevonden. Misschien herken je je wel in wat ik hierboven heb geschreven en sluit dit vers ook aan bij jou. Het vers staat in Spreuken 17:27:
‘Wie kennis van zaken heeft, houdt zijn woorden in, en iemand met inzicht is bezonnen van geest.’
Oftewel, ook al weet je misschien ergens meer over dan iemand anders, soms is het best goed om het dan niet hardop uit te spreken. Ik vind het goed om hieraan herinnerd te worden, omdat ik uit mezelf dus de neiging heb om kennis wel hardop uit te spreken. Tegelijkertijd wil ik mezelf er ook aan herinneren dat God ons soms vraagt tegendraads te zijn. Hij vraagt ons soms juist om voet bij stuk te houden.
‘En word niet aan deze wereld gelijkvormig, maar word veranderd door de vernieuwing van uw gezindheid om te kunnen onderscheiden wat de goede, welbehaaglijke en volmaakte wil van God is’. – Romeinen 12:2
Voor mij legt dit Bijbelvers uit dat we Gods wil moeten doen, ondanks dat dit misschien in de wereld als ‘tegendraads of misschien zelfs koppig’ gezien kan worden. Toch geloof ik dat God soms van ons vraagt om tegendraads te zijn. In de ogen van de wereld misschien koppig, in Gods ogen volg je Zijn weg. Gewoon een beetje tegendraads, want je hoeft het niet overal mee eens te zijn. Als God iets van ons vraagt, is het soms denk ik iets waar we moed voor nodig hebben. We mogen van Hem iets doen, maar het is niet altijd iets wat een ander ook snel zou doen. Dat kan soms best lastig zijn.
Bid je het volgende gebed met mij mee?
Lieve Vader, help me om niet koppig te zijn en naar anderen te luisteren. Help me om soms woorden in te slikken en gewoon stil te zijn. Geef me ook de moed om tegendraads te zijn, als Uw wil niet lijkt op wat mensen in de wereld doen. Ook al vinden ze me dan koppig. Laat me het verschil zien tussen koppig zijn en Uw weg volgen. En help me om het laatste te doen. Dan maar een beetje tegendraads. Amen.
Foto door Debby Hudson via Unsplash
