De uitnodiging
Je kent het vast wel: je hebt een keer je dag niet. Niks loopt zoals gepland, je bent chagrijnig (bij mij komt dat ook vaak door hormonen) en het is moeilijk om een manier te vinden waardoor je humeur weer wat beter wordt. Je hebt geen zin om mensen te zien, maar je hebt ook geen zin om alleen te zijn. Keuzes maken is ontzettend moeilijk, want geen enkele keuze voelt goed. Bovenal is het meest irritante dat je je überhaupt zo voelt en dat je zo moeilijk doet. Het liefst wil je je, hoppa, gewoon weer vrolijk voelen.
Herkenbaar
Ik denk dat dit voor veel mensen wel herkenbaar is. Laatst had ik ook zo’n dag. Ik was gestrest voor mijn studie, had geen zin om mensen te zien en (jawel) de hormonen gierden door m’n lichaam. Zenuwen voor deadlines die ik had, spanning omdat relaties om mij heen wat minder liepen, en een drukke agenda zorgden voor een mengelmoes in mijn hoofd van piekergedachten, faalangst en negativiteit. Ik was naar wat deprimerende muziek aan het luisteren, wat mijn humeur geen goed deed. Want hoe tegenstrijdig het ook klinkt, soms is het fijn om in je gevoelens te blijven hangen. Op dat moment kreeg ik een realisatie: ik kies er nu voor om mijn negatieve gevoelens te omarmen en om erin te blijven hangen, maar ik kan er ook voor kiezen om dit juist niét te doen en positiviteit op te zoeken.
Keuze
Ik dacht bij mezelf: iedere keer als ik niet lekker in mijn vel zit, heb ik zelf een keuze wat ik hiermee doe. Natuurlijk is het onmogelijk om er opeens voor kiezen om je niet zo te voelen, want dat is nu eenmaal je gevoel op dat moment. Je gevoel negeren of proberen te verbloemen heeft geen zin. Maar, ik heb wel een keuze wat ik doe met dit gevoel: sta ik toe dat ik mij eenzaam voel hierdoor, dat mijn stemming en mijn vrede wordt geroofd door mijn negatieve gevoelens? Of ga met dit gevoel naar God, leg ik het bij de voeten van Jezus en zoek ik Zijn rust en Zijn vrede op?
Uitnodiging
Iedere keer als iets niet gaat zoals ik wil, iedere keer als ik me eenzaam of onbegrepen voel, iedere keer als ik gespannen ben door de drukte van mijn studie, heb ik zelf een keuze. Ik kan mijn stemming erdoor laten beïnvloeden en in paniek raken. Of ik kan deze moeilijkheden in mijn leven zien als uitnodiging om hiermee naar God te gaan. Om het in gebed aan Hem te geven en te groeien in mijn vertrouwen op God. Wanneer ik naar Hem ga, kan Hij mij immers mij Zijn vrede geven. En de vrede van God gaat alle verstand te boven (Filippenzen 4:7). Dit betekent niet dat alle moeilijke omstandigheden opeens in één klap weg zijn. Het betekent wel dat ik in de moeilijkste situaties kalm, geduldig en liefdevol kan blijven. Omdat de vrede van God alle verstand te boven gaat.
Voor jou
Ik bid voor jou dat je moeilijke situaties mag leren loslaten en aan God mag geven. Dat je Zijn liefde, vrede en genade mag ontvangen in de situatie waar je nu in zit. Dat Hij je ogen mag openen voor de liefde die God voor jou heeft, want die is groter dan jij ooit kunt begrijpen. En ik hoop dat je de alledaagse uitdagingen van het leven gaat zien als uitnodiging om meer op God te gaan vertrouwen en juist dichterbij Hem te blijven.
Het onderstaande nummer bemoedigt mij altijd heel erg, en ik zou dit graag met jou willen delen.
De Heer zegent, beschermt jou
Zijn nabijheid geeft Hij, genade geeft Hij
De Heer richt Zijn oog op jou
En geeft vrede.
– ‘De Zegen’ door Eline Bakker
Wat doe jij als jij je dag niet hebt?
Foto door Kate Macate via Unsplash
