Gedichtje van God

Op een zondagmorgen, aan het einde van de dienst, liep er een man naar me toe. Ik had hem wel eens gezien maar kende hem niet echt. Hij had nu linksachter me gezeten, een paar rijen verder. Hij gaf me dit gedichtje, en vertelde daarbij: “God laat mij soms iemand zien, en legt me dan woorden in de mond voor diegene. Dan schrijf ik een gedichtje. Dit gedichtje is voor jou.”

Moeilijke periode

Verwonderd (wat gaaf!) las ik het. En ik werd er stil van… Wat deze man niet wist, was dat dit rake woorden waren die precies op het goede moment kwamen. Ik zat net in een moeilijke periode. Had na veel peinzen en bidden mijn verkering uitgemaakt, en was er verdrietig van. Van mijn stuk geslagen en onrustig, want deze keuze had me veel kracht gekost. Ik had ook vragen. En nu? Wat had ik geleerd? Wat had ik verkeerd gedaan? Ontmoet ik nog een mooie man? Zou ik alleen blijven? Wat wilde God in mijn leven? Zo kwam ik de dienst binnen die ochtend. Moe, vertwijfeld en verdrietig. De dienst raakte me. Ik weet niet meer waar de preek over ging, maar ik weet nog wel dat ik me gesterkt voelde. Ik zong alsof alles er vanaf hing. Ik strekte me uit naar God, want ik had Hem zo nodig. Tranen biggelden over mijn wangen, omdat God ineens zo dichtbij kwam. Hij er écht voor mij was.

Hij maakt mijn leven prachtig

En toen kreeg ik dit gedichtje. Wat een woorden! Uniek. Wat gaaf, God kijkt zo naar mij. Ik ben uniek, bijzonder zoals ik ben. God heeft mij goed en mooi gemaakt, precies zoals ik ben. En Hij gaat me steeds mooier maken. Zelfbewust. Daar mag ik sterk in zijn. Mijn kracht steeds meer ontdekken. Mezelf kennen en daarin gaan staan! Blij met mezelf, ook door de woorden die in het gedichtje nog volgden. In balans. Zo voelde ik me niet, maar God beloofde dat Hij mijn balans was en is. En dat Hij mij balans zou geven. Laat je niet afleiden of uit het veld slaan door het leven, want de Schepper van alles is mijn Vader. Dat kan ik nog wel eens doen, maar dit helpt me om gefocust te blijven en dichtbij mijn Levensbron. Krachtig! Ik had net een moeilijke keuze gemaakt, waar ik me niet sterk genoeg voor voelde. Maar God gaf me kracht, en zou me steeds krachtiger maken. Daardoor voel ik me zelf ook steeds sterker worden, juist door die moeilijke momenten die ik met Hem overwin. Sterker, krachtig in én door Hem. Jezus geeft haar leven doel. Ja, dat is zo. Hij laat zien wat ik doen moet. Hij zelf is ook mijn doel: Hij heeft het leven overwonnen en leeft nu in mij. Ik raak daar niet over uitgepraat, en krijg er gewoon kippenvel van. Soms weet ik ook niet wat mijn doel is. Dan weet ik wel: Jezus zelf is mijn doel en Hij geeft mij een doel dat precies bij mij past. Hoe cool is dat! Maakt haar leven prachtig. Ja, dat klopt echt. Op dat moment voelde ik me niet zo prachtig, en mijn leven ook niet. Maar ik kon, met deze woorden, geloven dat Jezus dat zou doen. En daar kan ik me aan vast houden. Op de mooie momenten in mijn leven denk ik aan deze belofte: geniet ik ervan en dank ik ervoor. Op de lastige momenten? Geloof ik dat Hij dit toch doen kan, en bid ik daarvoor. Altijd: is Jezus dichtbij. Geeft Hij mijn leven doel, en maakt hij het prachtig. Niet alleen voor mezelf, maar ook voor de mensen om mij heen. Door mij heen.

Herinnering tijdens het koken

Een paar jaar later,… hangt dat gedichtje middenin mijn huis. Gods gedichtje voor mij. Ik zie het als ik ’s ochtends mijn boterhammen smeer. Of als ik eten kook. Dan denk ik even aan die zondagmorgen. Dat bijzondere moment dat deze man precies op het goede moment de beste woorden voor me schreef. Gods woorden. Op de beste timing. En nu… glimlach ik -dankbaar én vol vertrouwen- elke keer als ik ze lees!

Bij deze deel ik ze met jullie. Want ik geloof, dat deze woorden niet alleen voor mij zijn. Ook voor jou! Benieuwd wat jij van het gedichtje vindt, en wat het met jou doet. Reageer je?

Deze blog werd geschreven door Sjanet, onze marketing/communicatiedame