Happy Sunday
“Want God had de wereld zo lief dat hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.” Johannes 3:16
Afgelopen woensdag begon de veertig dagen tijd. Een tijd waarin we stilstaan bij het lijden en sterven van Jezus. Deze week hoorde ik het verhaal over de brugwachter, wat heel goed aansluit bij de lijdenstijd.
De brugwachter
In de stad werkte een brugwachter. Hij deed de brug open als er schepen door moesten varen en weer dicht als er een trein overheen moest. De man had een zoontje van acht jaar. Hij nam hem op een dag mee naar zijn werk om te laten zien hoe alles werkte. Op de brug zat een wachthuisje waar de man het mechanisme bediende om de brug te openen en om de treinen langs te laten rijden. Het jongetje keek de hele dag zijn ogen uit.
Het werd tijd voor pauze en beneden aan de brug aten ze wat. Terwijl ze zaten te eten, hoorde de man plotseling de stoomfluit van de trein. De tijd was zo snel gegaan dat hij vergeten was dat de trein langs zou komen. Hij sprong en zei tegen zijn zoon: “blijf hier zitten, ik ga de knop indrukken zodat de brug naar beneden zakt en de trein eroverheen kan gaan.” Wat de man niet doorhad was dat zijn zoon hem achterna gelopen was. Opeens klonk er een schreeuw: “Vader, help mij!” De jongen was naar beneden gevallen en tussen de raderen terecht gekomen.
De vader stond voor een dilemma. Als hij de knop weer zou indrukken, zou zijn zoon gered worden maar de trein, met heel veel passagiers, zou verongelukken. Of hij zou de brug laten sluiten waardoor de trein kon passeren, maar zijn zoon zou dat niet overleven. De man vond dat hij de mensen moest redden, ondanks dat zijn zoon dan zou sterven. Terwijl de trein voorbijreed, schreeuwde de man het uit. Zijn zoon was dood.
In de trein las iemand een krant, een ander at een ijsje, een groepje meiden zat te kletsen. Ze praatten en ze lachten. De mensen in de trein hadden geen idee wat de man net voor ze gedaan had. Ze gingen door met hun leven en iedereen was bezig met zijn eigen dingen.
God gaf zijn zoon
Ik ben me er ook niet altijd bewust van dat God zijn zoon heeft gegeven voor ons. Soms ga ik door met mijn leven en sta er niet bij stil wat God voor ons gedaan heeft. In deze dagen, in de veertig dagen tijd, sta ik wat meer stil bij dit offer wat God gebracht heeft. Wat een liefde voor ons dat Hij zijn enige Zoon heeft gegeven zodat wij gered worden.
Hoe sta jij stil bij het lijden en sterven van Jezus?
Happy Sunday!
