Martanja blikt terug op Flevo
Flevo is alweer twee dagen voorbij, en wat mis ik het… Zoals ik al eerder schreef, vind ik Flevo fantastisch en kijk ik er ieder jaar weer naar uit.
Tent op de goede plek?
Dit jaar was het tropisch, en volgens mij is het nog nooit zó warm geweest :) Wat dat betreft hadden we een goed plekje voor onze tent gevonden: tot tien uur ‘s ochtends stonden we in de schaduw, dus ik kon niet mijn tent uitdrijven… Maarrr, eigenlijk was ons plekje mega-kak: we stonden precies naast een kruising, en daar kwam iedereen ‘s nachts langs voor de toiletten of de tent. En het was ook precies de plek waar iedereen zich aan het verzamelen was… en waar een grappenmaker allemaal meisjes liet schrikken door zich te verstoppen in de bosjes (wat eerst redelijk hilarisch was, daarna kon ik hem wel schieten…)
Mijn Flevo
Mijn Flevo startte dit jaar met een droom die uitkwam: iets doen op Flevo. Ik heb de hele middag met honderden andere meiden zitten zweten op het versieren van cupcakes (wat waren ze mooi!!!), en wat waren we trots dat we er zoveel afgeleverd hadden! Hieronder zie je Ruth die hard aan het werk is!
Ik heb natuurlijk ook de nodige bandjes gezien. Vooral De Tuinkamer en de Notenkraker waren mijn favoriete plekken om te genieten van goede muziek en gezelligheid. Ik heb gechilld bij de mannen van Lieve Bertha, The Hammerville Boys, ging twee keer kijken bij Humming People (ik ben stiekem verliefd op die jongens, niet door vertellen hoor ;) ), en pakte onderweg ook nog Norma Jean (hard!) en Lights mee…
Verder heb ik ook gewoon keihard gechilld aan het strandje, met goede vrienden en ijskoffie. Ik maakte met een oud-huisgenoot een zeemonster van zand…
… ging bij een andere vriend naar zijn seminar…
… en zat nog bij Mensenkinderen aan de rand van de tent in de zon te luisteren. Met mijn schatje.
En, hoe was jouw Flevo? xo Martan
Ps: stay tuned voor een interviewtje met Lights!
