Mind, be still (pt 2)

De vorige keer hebben we het gehad over stille plekken opzoeken, plekken zonder dingen die ons kunnen afleiden (denk aan Netflix, denk aan social media, denk aan endless scrollen). De uitdaging is dan om te durven om stil te zijn. Stil worden voor God, maar ook voor jezelf. Ook voor jouw onrustige hart. Stilte. De omgeving ervaren zoals die is, luisteren naar de geluiden die je hoort. Dit kun je buiten doen, bijvoorbeeld in het bos of op het strand, maar het kan ook prima in een hoekje van je kamer (of als je dit hebt: een lege kast).

Luisteren door stil te zijn

Weet je, in de ware stilte ligt een uitnodiging en een mogelijkheid om te luisteren. Je kunt heel goed stil zijn en niet echt luisteren. Ik heb dit zelf best vaak, dat ik stil ben, maar me niet op God kan focussen. In het begin van september heb ik een blog geschreven over wat je dan het beste kunt doen; je kunt ‘m hier terug lezen. Deze tips helpen je hopelijk om Gods stem te leren verstaan in de stilte. Want in de stilte is niet alleen de afwezigheid van geluid, er is een uitnodiging om God te zien en te horen, om contact met Hem te maken, om je met Hem te verbinden.

Dus, zoals beloofd: de uitdaging! Probeer het eens vandaag.

  1. Allereerst, vind een afgelegen plek (als dat lukt). Zoals ik al zei, misschien is dit voor jou buiten, misschien is dit in een kast. Your choice.
  2. Probeer alles te laten gaan en werkelijk stil te worden. Neem desnoods een schrijfboekje mee, zodat je gedachtes kunt opschrijven om wat rustiger te worden. Wees lang genoeg stil totdat de stilte anders aan begint te voelen. De omgeving voelt kalmer, vrediger. Zo omschrijf ik de aanwezigheid van God.
  3. Ervaar ‘alleen zijn dat leven geeft’. Er zijn geen andere mensen om je heen, dus in die zin ben je alleen, maar God is er in Zijn rijke aanwezigheid. En God is leven, en Hij schenkt leven. Aan jou, en aan mij.

Ik noemde al eerder dat mijn gedachten me soms behoorlijk bezig kunnen houden. Dat komt omdat deze gedachten me vaak aanklagen en wijzen op de dingen die ik fout heb gedaan of beter had kunnen doen. Ik denk dat dit deels het werk van de boze is, maar dat ik dit ook deels zelf ben. Eén van de mooiste en diepste disciplines van de Heilige Geest is dat het de stop steekt in elke vorm van zelfveroordeling, maar ook in elke vorm van zelfrechtvaardiging.

Eén van de vruchten van stilte is de vrijheid die we mogen ontvangen door God onze Rechter te laten zijn. Dat betekent dat je geen negatieve gedachtes kunt hebben zonder stil te staan bij het offer van Jezus. God de Rechter heeft rechtgesproken. Het offer is gebracht, de prijs is betaald. Dit houdt in dat we onszelf niet meer hoeven te veroordelen, of foute keuzes recht hoeven te praten.

Als we onze monden dichtdoen en onze gedachtewereld tot rust laten komen, dan vallen veel dingen weg in de aanwezigheid van een liefhebbende God. Want dat is Wie Hij is. En Zijn geliefde kind, dat is wie jij bent. It’s all that it takes and it’s enough.

Photo by Polina Rytova on Unsplash