Ode aan mijn girlfriends!

Op Huis van Belle hebben we het nog nooit over onze vriendinnen gehad, en eigenlijk is dat best een beetje zonde. Wij meiden hebben onze vriendinnen nodig, zoals de grond de regen nodig heeft om mooie bloemen te laten bloeien. Ja toch, zo is het!

Van basisschool naar de middelbare
Op de basisschool had ik een heel stel vriendinnen, maar die vriendschappen duurde niet lang. Zodra ik naar mijn middelbare school ging, bleef ik nog maar met één vriendin bevriend uit groep 8, en eigenlijk alleen omdat we naar dezelfde school én dezelfde klas gingen.  We fietsten iedere morgen gezellig samen naar school, en al snel voegden zich daar nieuwe vriendinnen bij. Het was 7.40 uur bij de lantaarnpaal, en als je er 7.45 uur niet was dan gingen we fietsen. (Mobieltjes waren er toen nog niet echt… dus elkaar w’appen was er niet bij.)

Het lijkt misschien een beetje gek, maar als je met je vriendinnen bent dan leer je hoe je met anderen moet omgaan: je krijgt als het waren meer mensenkennis (heel belangrijk hoor!). En, door je vriendinnen leer je ook wie je zelf bent. Wat vind jij belangrijk, wat wil jij, waar sta jij voor. Je vriendinnen (en je vrienden ook natuurlijk) helpen je te worden tot wie je echt bent!

Ik ging dus samen met een vriendin van groep 8 naar klas 1. Wat fijn dat ik een vriendin had om samen die grote stap te maken, ik voelde me veel zekerder dan als ik het in mijn eentje zou moeten doen. Toen ik de keuze maakte om naar het gymnasium te gaan, leerde ik een nieuwe vriendin kennen: Willemijn. Ik faalde hard op het gymnasium (ik bakte er echt niks van), maar in de bankjes bij grieks en latijn leerde ik haar wel steeds beter kennen. Ik vond haar een studiebol (ze haalde alleen maar achten en negens) en zij vond mij een beetje zielig (ik haalde alleen maar drieën en vieren), maar uiteindelijk werden we dikke BF’s.

Willemijn en ik gingen samen studeren in Leiden, en uiteindelijk kwamen we bij dezelfde studentenvereniging terecht. En daar leerde ik mijn andere vriendinnen kennen. Samen gingen we naar borrels, feestjes, gingen we met ons zevenen op weekend en nog steeds mailen we elkaar wekelijks met updates en lekkere roddels en verhalen uit onze levens.

Verhuizen
En toen ging ik verhuizen. Ik ging een nieuwe studie doen, en mijn vriendinnen organiseerde een afscheidsfeestje voor me. Deze keer deed ik die belangrijke stap alleen, maar had zes meiden achter me staan. En in mijn nieuwe studentenhuis leerde ik weer nieuwe vriendinnen kennen. Marin was daar één van en ze werd zelfs ceremoniemeester op mijn bruiloft, en met haar ging ik naar Berlijn om de stad te ontdekken.

Kan niet zonder
Ik kan echt niet zonder mijn vriendinnen. Met hen praat ik over alles: over onze vriendjes, over leuke flirts in de trein, we peppen elkaar op als we even in een dip zitten (stomme stage / stomme baas / enge postbezorger (echt gebeurd!) / ouders uit elkaar), we gaan met elkaar weekendjes weg en kunnen uuuuuren met elkaar koffie drinken en kletsen.

Sinds de middelbare school heb ik heel wat vrienden en vriendinnen opgedaan, maar niet iedereen is gebleven. En soms heb je zomaar zo’n klik met een lady dat je weet: ‘dit is blijvend’. En dat is zo’n fijn gevoel. Je weet dat je elkaar niet elke week hoeft te zien of te spreken, maar wel dat je weet je belangrijk voor elkaar bent. Vriendinnen helpen me om mezelf te blijven, om kritisch te zijn op wat ik doe, geven me tips en advies en geven het eerlijk toe als ze me irritant vinden. En dat is nou zo fijn aan vriendinnen: ze geven je de goede hoeveelheid zon, maar ook de goede hoeveelheid regen om uiteindelijk prachtig te bloeien en omhoog te groeien!

Wat maakt jouw vriendschap met je vriendinnen zo belangrijk? Ik ben benieuwd! XO Martan