Wat doe jij om gezien te worden?
Ik werk vanaf deze week vier dagen per week. Dat is misschien helemaal niet zo raar, voor heel veel mensen, maar voor mij was het nogal een beslissing om dat te gaan doen. Sinds ik werk, na mijn afstuderen, heb ik altijd vijf dagen of meer per week gewerkt. Ik had dan ook regelmatig periodes dat het me teveel werd. Dat ik mezelf bij de les moest roepen: waar ben je mee bezig?
Want mijn harde werken was (soms, niet altijd, ik startte ook iets dat Huis van Belle heet en iets dat je opbouwt, kost tijd ;)) een manier om te zeggen: ‘zie mij, zie mij!’. Een manier om waardering te krijgen. Want laten we eerlijk zijn, het druk hebben wordt vaak meer gewaardeerd dan het rustig hebben. Ik heb altijd geprobeerd om niet standaard tegen mensen te zeggen als ze vroegen hoe het ging: ‘Druk’. Dat is zo cliché. Maar soms was ik letterlijk zo druk dat ik helemaal niet na kon denken over hoe het met me ging. Er waren periodes dat ik ver bij mijn hart vandaan was…
Wat is jouw manier?
Druk zijn kan een manier zijn om je gezien te voelen. Het is ook iets wat ik geleerd heb van huis uit. Hard werken, doorzetten…dat brengt me veel goeds maar heb ik ook regelmatig last van. Maar je kunt ook andere manieren zoeken om je gezien te voelen. Altijd lief zijn, bijvoorbeeld en nooit je boosheid tonen. Seks hebben, ook zoiets. Er altijd leuk uitzien. Goede cijfers halen. Denk eens na over jouw manier?
Afgelopen weken besloot ik dat ik dat niet meer wilde. God liet aan me zien dat ik te hard rende. Mezelf voorbij. Hem voorbij. Hij zei: Laat mij maar. Ik las dit weekend het boek Jij bent Waardevol dat ik kreeg van Carianne Ros die het ook geschreven heeft (precies op het goede moment, thank you Lord) waarin zij zegt: je probeert alle touwtjes in handen te houden en soms geef je er acht aan God. Maar Hij wil ze alle tien. Ga leren met Hem op het water te lopen. Vertrouw! Maak je geen zorgen.
En dat doe ik. Probeer ik. Omdat ik ervoor kies iemand te zijn die dichtbij God wil leven en mijn hart niet kwijtraak. Ik neem het roer van mijn leven in handen en bepaal zelf hoe ik dit invul, niet doorgaan omdat het in me zit of het stoerder is voor mijn omgeving. Omdat ik tijd wil hebben om in kringlopen te struinen of met vriendinnen af te spreken. In mijn eentje op pad te gaan. Een boek te lezen. Of misschien wel niks te doen (hier ben ik nog niet).
Deze pagina uit de nieuwste Belle zegt het ook. Je hoeft niet te presteren, niet te rennen om gezien te worden. Je bent allang gezien!
