How to: omgaan met perfectionisme

Tobbend zit je tot laat in de avond aan je verslag voor school. De kaart die je voor je vriendin schrijft moet er perfect uitzien en de woorden moeten helemaal kloppen. Jij gaat niet voor voldoende, niet voor goed, maar voor perfect!

Jarenlang was ik een echte perfectionist. Ik baalde er flink van als ik een cijfer haalde wat naar mijn eigen mening hoger kon zijn. En wanneer ik samen moest werken, dan wilde ik graag veel taken op me nemen aan het eind van het project, zodat ik een bijdrage kon leveren aan het perfecte eindresultaat. Wanneer anderen in een groepje niet zo hard hun best deden, deed ik graag een beetje meer, zodat niks eronder zou lijden. Maar ook naast mijn schoolwerk was ik best streng voor mezelf en wilde ik er alles aan doen om maar zo goed mogelijk te zijn. Om thuis en bij mijn vriendinnen de best mogelijke Henrike te zijn.

Je lat te hoog

Perfectionisme is soms bijna een bepaalde levensstijl, maar je hoeft er niet per se last van te hebben dat je een perfectionist bent. Maar toen ik meer inzicht kreeg in hoe ik met mezelf, mijn taken en anderen omging, merkte ik dat de perfectionist in mij me best moe maakte. Iemand zei ooit tegen me, de lat die jij jezelf aan meet ligt behoorlijk  hoog. Wanneer je die lat nou eens letterlijk in je handen zou nemen en de hele dag boven je hoofd zou dragen zou je doodmoe worden. Hoe zou het voor jou zijn, om de hele dag je eigen lat vast te houden? Kun je die soepel meedragen of loop je eigenlijk vaak met je handen in de lucht om je lat hoog te houden?

Van valkuil naar kwaliteit

Net zei ik ook al even dat je er geen last van hoeft te hebben als je perfectionistisch bent. Sterker nog, je kunt er een van je kwaliteiten van maken. Met je oog voor detail ziet jullie verslag er aan het eind prachtig uit en dat geeft je een goed gevoel. Je besteed aandacht aan de dingen die je doet en gebruikt je kennis en kwaliteiten omdat je graag goed voor de dag wil komen. Daar is absoluut niks mis mee! Het is goed om voor jezelf te bepalen waar die lat ligt, zodat je voor jezelf weet wanneer het  genoeg is wat je ergens aan gedaan hebt. Geef je perfectionisme maar wat ruimte, maar behoudt wel de regie erover. Gebruik het als een van je kwaliteiten, wees kritisch op de juiste momenten, maar vergeet daarnaast niet te genieten en te ontspannen. Zelf heb ik gemerkt dat met minder perfect, mijn leven nog steeds goed is en door minder te focussen op school, heb ik zoveel meer ruimte gekregen om bijvoorbeeld te investeren in vriendschappen, dat geeft mijn leven pas echt energie!

Ben jij een perfectionist? Hoe ga je er mee om? Meer praktische tips nodig? Laat het vooral weten, want ik schrijf graag een nog een deel! 

Liefs