ShitSpecial Q&A #1

Bedankt voor al jullie vragen, ik heb er een paar uitgekozen die ik vandaag zal beantwoorden. Ik hoop dat het jullie verder helpt. Staat jouw vraag er niet bij, of heb je een nieuwe vraag? Post hem hieronder.

Q: Hoe ga je om met zelfmoord gedachten/pogingen als anderen (vrienden) dit naar jou uitspreken… Een vriend van mij heeft dit tegen mij verteld. Ben er zelf ook helemaal van overstuur geweest. Hoe ga ik hiermee om?

A: Ik kan me voorstellen dat dit heel moeilijk voor je was. Bedankt voor je vraag. Bij moeilijke situaties vraag ik me altijd af: Wat is het meest liefdevolle om te doen voor God, de ander, en mijzelf? Als iemand zelfmoord wil plegen wil deze persoon eigenlijk niet dood, maar wil weg uit het leven zoals het nu is. Het meest liefdevolle om te doen is om dat te zien, dat deze persoon dus eigenlijk niet dood wil, maar dat zelf niet meer door heeft. Dan is het dus belangrijk dat je dit niet voor jezelf houdt en zegt: “Omdat ik van je houd en van mijzelf, moet ik hier iets mee. Ik kan dit niet alleen dragen en jij hebt hulp nodig.” Blijf bij de persoon en licht samen een volwassene in. Zorg dat deze persoon zo snel mogelijk (het liefst dezelfde dag nog) een afspraak bij de huisarts krijgt. Zorg ook goed voor jezelf en praat over hoe je het ervaren hebt met een volwassene die je vertrouwt.

Q: Staat er iets over anorexia / zelfhaat in de Bijbel? Ik heb zelf anorexia en het staat mijn relatie erg in de weg. Mijn vriend snapt mij niet, hoe goed ik het ook probeer uit te leggen.

A: Ik moest denken aan deze tekst. Efeze 5:29: “Niemand haat ooit zijn eigen lichaam, integendeel, men voedt en verzorgt het, zoals Christus de kerk.” Kennelijk wist Paulus niet van de ziekte anorexia nervosa en ook niet van hoe dit is bij sommige andere psychische stoornissen. De Bijbel roept ons dus in ieder geval niet op om ons lichaam te haten, maar juist te koesteren. En we worden wel opgeroepen onze oude mens af te leggen, maar dat betekent nog niet ons zelf.

We worden niet geboren met zelfhaat en anorexia. Kennelijk heb jij in je leven dingen mee gemaakt die het voor jou heel moeilijk hebben gemaakt om van jezelf te houden. Zo kan een ziekte als anorexia nervosa ontstaan. Als je het moeilijk vindt om van jezelf te houden is het ook heel moeilijk om liefde van anderen te ontvangen. Ik kan me dus goed voorstellen dat het je relatie in de weg staat.

Het is heel belangrijk dat je een goede behandeling krijgt door professionals. Ik hoop dat je dat al hebt. Vraag aan je hulpverleners of je vriend wat meer betrokken kan worden bij de behandeling en of ze je willen helpen om het hem uit te leggen. Succes!

Q: Hoe blijf je positief met zoveel shit in het leven?

A: Bedankt voor je vraag! Ik denk dat we allemaal wel van die momenten kennen. De beste graadmeter van geluk is de mate van dankbaarheid die we ervaren. Op het moment dat ons veel shit overkomt, dan is het heel moeilijk om onze aandacht ook te richten op wat God ons geeft. Toen ik zelf een tijd geen baan had, vond ik het ook heel moeilijk om het lied: “Al zou de vijgenboom niet bloeien” te zingen. De kunst is om te leren dat het en-en is: shit EN mooie dingen. Niet of of. Drie tips:
1) Sta jezelf toe om echt te huilen en boos te zijn over wat voor shit je in je leven hebt. Schrijf op wat je zo moeilijk vindt en praat daar ook over met God en met anderen.
2) Vraag God om Zijn vreugde en zoek naar wat Hij in zijn liefde je wil geven en laten zien.
3) Probeer jezelf te trainen in dankbaarheid. Leer kleine mooie dingen op te merken en God daar dankbaar voor te zijn. Schrijf deze dingen ook op.

Q: Is het allemaal zo erg dan? Porno kijken is taboe, maar toch geen zonde?

A: Ik denk dat porno kijken wel veel nadelen heeft. Deze nadelen beschrijft Arjet Borger in haar boek Van Alles Over Seks:

Porno schept geen realistisch beeld van een seksuele relatie. Deze informatie wordt echter wel opgeslagen in je brein en wordt dus geactiveerd als je zelf met je (toekomstige) lief intiem wordt;
In veel porno ‘heerst’ de man over de vrouw. In het echte leven zal een vrouw niet enkel van harde geslachtsgemeenschap klaarkomen;
In porno zie je alleen de lichamelijke seks. Van liefde, praten, het aangeven wat je wel of niet wil zie je niets;
Door het kijken naar porno kan je steeds meer seksuele verlangens en fantasieën krijgen, die je (toekomstige) lief niet kan of wil bevredigen.

Uit onderzoek zijn verder aanwijzingen dat het kijken van porno de seksuele responscyclus bemoeilijkt in bed. Het zou in de seksuele relatie met de partner meer moeite kosten om opgewonden te worden en de echte seks zou daar onder lijden.

Ik denk dat alles wat we doen dat niet liefdevol is zonde is. Want zonde betekent: je doel missen. En ik geloof dat liefdevol zijn het doel is van ons leven. Ik denk dat porno niet overeenkomt met het beeld van seks zoals God het bedoeld heeft. Dat betekent in mijn ogen dat het niet liefdevol is naar God (als schepper van seks), niet naar de ander (onze (toekomstige) partner) en niet naar onszelf.

Heb je nog vragen? Stel ze hieronder!

Deze blog werd geschreven door Daniëlle.

Pssst, wil jij elke maand extra blogs en winacties ontvangen én 4x per jaar ons toffe tijdschrift Belle?
Word dan lid van de club!

reacties

Andrea

Goede vragen en antwoorden! Vooral die over anorexia nervosa, ik heb het zelf niet maar snap dat mensen die het wel hebben het heel moeilijk vinden!

Beantwoorden

Anoniem

Ontzettend bedankt voor het beantwoorden van mijn vraag (vraag 2) ! Ik heb inmiddels proffesionele hulp en het gaat steeds een beetje beter, het is een moeilijke ziekte om te overwinnen, maar ik voel dat God mij helpt!

Beantwoorden

Danielle

@ anoniem, dankjewel voor je reactie! Ik ben blij dat je behandeling krijgt. Dat zal best pittig zijn, maar dat is echt een stap op de goede weg. God is met je! Mooi dat je dat ook ervaart!

Beantwoorden

Else

Mogen deze vragen alleen over relaties enzo gaan? Anders heb ik wel een vraag: Ik heb vaak de neiging om anderen boven mezelf te stellen en voel me snel schuldig als ik dat niet doe. Terwijl het soms wel belangrijk is om voor jezelf te kiezen. Hoe blijf je dan goed bij jezelf?

Beantwoorden

Danielle

@ Else, dankjewel voor je mooie vraag. Knap dat je het van jezelf signaleert dat je hier tegenaan loopt. En goed dat je beseft dat het soms juist belangrijk is om voor jezelf te kiezen. Je emoties kunnen je goed helpen om er achter te komen wat je nodig hebt. Je moet wat je voelt dus serieus gaan nemen. Boosheid geeft aan dat je het nodig hebt om je grenzen aan te geven (bijvoorbeeld nee zeggen, of voor jezelf op te komen). Angst geeft aan dat je het nodig hebt om veiligheid te zoeken (bijvoorbeeld jezelf gerust te stellen, er met iemand over praten of een situatie uit de weg te gaan). Verdriet helpt je om troost te zoeken of om iets te verwerken. Dat mag je serieus nemen en daar ruimte voor vragen. Dat is ook een kwestie van oefenen en jezelf leren troosten als je je schuldig voelt. Dat je tegen jezelf kan zeggen: “Ik snap dat ik me schuldig voel, maar het is oke. Nu was het echt wijs en liefdevol om voor mijzelf te kiezen”. Succes!

Beantwoorden

anoniem.

ik wil ff reageren op het antwoord van vraag 1 ik heb zelf zelfmoordgedachten (gehad) etc en het is niet altijd het beste om meteen naar een volwassene toe te gaan bij mij hebben een paar mensen dat gedaan en dat was echt niet fijn ook hielp het niet echt, ik denk dat je als vriend/vriendin vooral heel veel steun moet geven en veel moet praten.

Beantwoorden

Danielle

@ anoniem, dankjewel voor het delen van jouw ervaring en jouw tips! Wat vervelend dat het inlichten van een volwassene door mensen die jij vertrouwde niet zo helpend uitpakte. Wat ik wel belangrijk vind om over het algemeen te benadrukken is dat het als iemand je vertelt dat hij/zij zelfmoordgedachten heeft, dat voor de persoon die dat hoort ook heel heftig is. Je voelt je dan heel verantwoordelijk en worstelt met loyaliteit: enerzijds het vertrouwen niet willen schaden, anderzijds de verantwoordelijkheid als zeer groot ervaren. Wat ik wel gezien heb is dat zo iemand haast hulpverlener wordt i.p.v. vriend(in) kan zijn. Daarom is mijn advies toch om wel een volwassene (zoals een jeugdleider, een ouder, een mentor) in vertrouwen te nemen. Zo hoef je je als vriend(in) niet verantwoordelijk te voelen en kan je onbevangen echt als vriend(in) steun geven. En dan kan hulpverlening plaatsvinden waar het hoort.

Beantwoorden