Sterke Vrouw – Noorjahan Akbar

Er zijn een heel aantal vrouwen die ik bewonder en bijzonder vind. Dit zijn sterke vrouwen, vrouwen die me inspireren, vrouwen die me enthousiast maken. Tijd voor een ode! In Januari was Nice Nailantei Leng’ete de sterke vrouw, in Februari was het Malala Yousafzai, wie is het in Maart?

Afghaanse lady
Noorjahan Akbar is een jonge vrouw uit Afghanistan. Ze is geboren in Kabul in 1991, en heeft in Peshawar in Pakistan gewoond nadat de Taliban in Afghanistan aan de macht kwamen. In 2001 kwam ze met haar familie weer terug in Afghanistan, en uiteindelijk heeft ze haar middelbare school in Pennsylvania afgemaakt. Nu studeert ze aan het Dickenson College, ook in Pennsylvania, en is ze eerstejaars Sociologie.

Deze Afghaanse lady is niet zomaar een leuke chick. Ze is een groot voorstander van gelijke rechten in Afghanistan en maakt dat op verschillende manieren kenbaar.

Young Women for Change
Samen met Anita Hairdary heeft ze de stichting Young Women for Change opgericht. De meiden van YWC strijden voor gelijke rechten van meisjes en vrouwen in Afghanistan.

Meisjes hebben in Afghanistan vaak een achtergestelde positie. De Taliban bijvoorbeeld, wil dat vrouwen niet zonder mannelijke begeleider de straat op gaan. Veel mannen hebben ook nog het idee dat vrouwen thuis in de keuken horen, veel kinderen moeten krijgen en hun leven in dienst van de man moeten stellen. Onzin natuurlijk, en dat vinden de ladies van YWC ook.

Noorjahan links onder, Anita rechts onder

40% van de Afghaanse meiden trouwt voor haar 18e, en heeft dan vaak ook al kinderen gekregen voor haar 18e. Ontzettend jong, en hierdoor hebben deze meiden ook geen mogelijkheden om naar school te gaan, te studeren en zich te ontwikkelen. Soms worden meiden vermoord omdat ze zich inzetten voor de gemeenschap of plegen ze zelfmoord omdat hun leven uitzichtloos is.

Open brief
Afgelopen jaar werd Noorjahan aangerand door een man op de markt. Ze onderhandelde over de prijs van een bosje munt, en werd door een passerende man in haar billen geknepen. Ze was er zo boos over dat ze achter hem aan rende en hem aansprak. De man ontkende dat hij haar had aangeraakt, maar ondertussen kwamen er wel politieagenten aan. Oudere vrouwen zeiden dat ze beter haar mond kon houden voor haar reputatie.

Ze schreef een open briefnaar deze man, waarin ze haar frustratie uit. Ze schrijft:  ”I am writing this letter to tell you that I never intended for you to get beaten and humiliated, but I am not sorry for speaking out. I am writing to tell you that I know what you are up to. You want to threaten me, scare me, and keep me shut at home where I will learn to tend to many children and cook food for your kind and be submissive to a man that might someday marry me. You want me to be terrified of the world outside and not find my way and my place in it. You want me to believe that the only safe and “decent” place for me is in the kitchen and the bedroom.But I am writing you to tell you that I am not buying that ever again. Not you, not the Taliban, not this government, not my brother or mother, nor anybody else can convince me that I am less than a man, that I cannot protect myself, that I cannot be what I want to, and that the best life for me is in a “safe” kitchen where a man or a mother-in-law has control over my every move. I am not buying that. Not ever again.

I will come out of the home every day and walk bravely down the streets of my city, not because I need to, but because I can and neither your harassment or sexual assault nor an oppressive government will ever be able to take that ability from me again.”

Het is nogal een stuk, en de brief is nog veel langer, maar wat een power spreekt hieruit! Ze zegt dat niemand, niet haar broer of haar ouders, of de Taliban of de regering haar ervan kan overtuigen dat ze minder is dan een man en dat ze niet kan zijn wie ze wil zijn. Ze legt zich niet neer bij ideeën die (traditionele) mannen hebben over vrouwen.

Waarom sterk?
Waarom vind ik Noorjahan sterk? Ik houd van vrouwen die zich inzetten voor hun eigen land, en niet hun verantwoordelijkheden laten liggen. Dat doet Noorjahan. Niet alleen heeft ze deze stichting opgezet, maar schrijft ze ook veel artikelen over gender-gelijkheid, recht op onderwijs en gezondheidszorg. En hoewel ze nu in de VS studeert wil ze later terug naar Afghanistan om zich in te zetten voor vrouwenrechten.

Meer weten? Je kan Noorjahan Akbar volgen op twitter (@noorjahanakbar).