The Boy, The Mole, The Fox and The Horse | Part six

Goedemorgen dames!

Vandaag is het zondag. Ik hoop voor jou dat dit een moment van rust mag zijn. Dat je even bij mag komen van de afgelopen week. En dat je de dingen die je zo bezighouden, even mag neerleggen en ze mag laten voor wat ze zijn. Ik leerde namelijk een bijzondere les waar je vandaag bezig mee kunt zijn, als je dat wilt. En aandurft. Heb je de andere lessen al gelezen? Lees hier deel 1, deel 2,  deel 3,  deel 4, en deel 5!

Les 6 | The best discovery

The Boy en zijn vriendjes hebben een lange reis achter de rug. Ze zijn nog steeds onderweg, maar nemen even een moment om rust te nemen en te reflecteren op de tijd die achter hen ligt. Dit is iets wat ik zelf ook regelmatig doe. Het helpt me om de processen in mijn leven te ontrafelen en Gods hand hierin te zien. The Mole vraagt The Boy wat zijn beste ontdekking is van de afgelopen reis.

“That I’m enough as I am.” said The Boy  

Mooi, hè. Wat heerlijk als we dat over onszelf kunnen zeggen. Ik weet dat dit helemaal niet zo gemakkelijk is als de feel good films en boeken het doen lijken. Sterker nog, het kan aanvoelen als een hevige strijd. Ikzelf vind dit ook een moeilijk onderwerp en ik probeer hier elke dag in te groeien. In het accepteren van mijzelf. Dat begint voor mij bij het weten wíe ik ben. Wat mijn talenten zijn. Waarin ik mij onderscheid van anderen. Dat vind ik best moeilijk. Vaak komen anderen beter uit de verf dan ikzelf. Ben ik jaloers op hen of verdrietig over mijn eigen onkunde. En dat is echt zonde, want dan mis ik wat God in mij heeft gelegd.

Uniek

De laatste tijd heb ik regelmatig de volgende uitspraak gehoord: “Toen God jou gemaakt had, gooide Hij het malletje dat Hij gebruikte, na jouw geboorte weg.” Wat gaaf! Dat betekent dat God heeft nagedacht over elk detail in mijn zijn, in wie ik ben. Nadat Hij me gevormd had, precies zoals Hij wilde, heeft hij het malletje (denk aan een gipsvormpje waar je vroeger beeldjes mee maakte) weggegooid. Weet je wat dat betekent? Dat er niemand rondloopt die precies is zoals jij. Niemand. Het is dus echt zonde als jij alleen maar bezig bent met iemand anders kopiëren. Als je er alles aan doet om op die ander te lijken; net zo knap te zijn, dezelfde talenten probeert over te nemen (vaak lukt dit niet en dat is ontzettend frustrerend – been there, done that) of hetzelfde probeert te praten of lachen.

Handschrift

Een grappig voorbeeld van mijzelf is dat ik het handschrift van mijn beste vriendinnetje één op één probeerde te kopiëren. Ze schreef zo mooi. En ze was zo mooi. En knap, en perfect. In mijn ogen… Later zag ik dat iedereen flaws heeft. En dat ik goed was in de dingen waar zij minder goed in was (ook al moest ik flink zoeken, omdat het leek alsof ze overal goed in was en ik nergens in). In plaats van haar te kopiëren, kon ik haar juist aanvullen! En zij mij. Mijn blik was vertroebeld.

Iedereen heeft talenten

Het begint dus bij te weten wie je bent en wat je in huis hebt. Want geloof me, óók jij hebt talenten in huis. God heeft niemand overgeslagen. En als je bang bent dat jij diegene bent die maar één talent heeft gekregen (tip: lees het Bijbelverhaal over de talenten – Mat. 25:14-30), dan heb je er waarschijnlijk meer gekregen omdat je een gedreven persoon bent, haha. En al heb je er maar één, doe dan je uiterste best om die te verdubbelen naar twee! Daar heb je meer aan dan helemaal niets ontwikkelen. Uiteindelijk word je er zelf dus gelukkiger van om te weten wie je bent en wat je kunt. Daarnaast maak je God er groot mee. Wanneer je jezelf afwijst en ontevreden over jezelf bent, zeg je eigenlijk tegen God: “Dit heeft U niet goed gedaan. U heeft een fout gemaakt”. Klinkt heftig, hè? Toch is het zo.

Accepteren

De tweede stap is het accepteren van wie je bent en wat je kunt, net zoals The Boy. Dat houdt automatisch in dat je andere dingen niet kunt en iemand anders niet bent. Dit is een proces dat best lastig kan zijn. Een heuse worsteling in je leven. Maar, het is een gevecht dat het zó waard is om aan te gaan! Want als het je lukt om jezelf te accepteren zoals je bent, dan kun je ook van jezelf gaan houden. En rust ontvangen. Vrede ervaren in je hart. Waarom? Omdat je niet elke dag keihard aan het werk bent om jezelf te veranderen. Die energie steek jij lekker in het beter leren kennen van jezelf en van God. In het ontwikkelen van de talenten die je wél hebt gekregen, om hier hartstikke goed in te worden. Voor God, jezelf en voor anderen. Voor God, omdat je op deze manier wat aan Hem kunt terug geven. Hem eert voor het werk dat Hij in jou deed. Voor jezelf, omdat het je voldoening geeft en je er blij van mag worden. Voor anderen, omdat zij van jouw talent mogen genieten.

Wanneer jij nadenkt over de levensreis die jij al hebt afgelegd… Wat is dan jouw beste ontdekking?