Happy Sunday – Vaderdag

Vandaag is het vaderdag. Dé dag om je vader eens te vertellen hoe bijzonder hij eigenlijk voor je is. We noemen hen wel alleen ‘papa’ of ‘vader’  maar eigenlijk zijn ze veel meer dan dat! Schilder, taxichauffeur, financieel adviseur, pedagoog, psycholoog, fietsenmaker, rij-instructeur, tuinman, kok en ga zo nog maar even door. Het is dat ze daar geen diploma voor hebben, maar anders..

Blij met mijn vader

Op een dag als vandaag besef ik mijzelf extra goed hoe gezegend ik ben met mijn eigen vader. Hij heeft mijn billen afgeveegd, snottebellen weggehaald, gewonde knieën beplakt met pleisters en me altijd verteld dat ik prachtig was wanneer ik van de kapper kwam en deze mijn haar tot over mijn oren had geknipt.  En wat dacht je van al die momenten dat hij zijn nachtrust opofferde voor de mijne?  Ik herinner me nog goed de momenten dat ik ‘s avonds huilend in bed lag na een enge droom.  Mijn vader kwam dan altijd zachtjes mijn kamer binnen en schoof bij me in bed. Hij aaide over mijn hoofd en zong “De Here is mijn Herder”.  Ik werd daar altijd zo rustig van! Vaak bleef hij dan bij me in bed liggen totdat ik sliep. Tenminste, dat denk ik want als ik wakker werd lag je er niet meer.

Samen leuke dingen doen

Mijn vader en ik deden ook ontzettend veel leuke dingen samen. Bijvoorbeeld uren lang kanoën tijden de gezinsvakanties in Frankrijk. Hele dagen waren we op pad. Gewoon lekker met zijn twee. We voerden gesprekken over school, familie, mijn vaders werk en over God. Reuze interessant vond ik dat, want mijn vader wist overal wat van!
Oh, en onze snelle en doelgerichte shop-sessies. Heerlijk vond ik het om met papa door de stad te banjeren. Het liefst schafte ik een hele voorraad kleding aan… VOOR HEM! Wat hebben we gelachen als hij weer in een gekke blouse of te strakke broek het pashokje uitkwam. Ik kreeg altijd wat drinken met een koekje van de winkelier en zocht de leukste kleding voor papa uit. Vlak voor sluitingstijd verlieten we dan de winkel om vervolgens bepakt en bezakt op een terrasje neer te strijken.

Ook toen ik wat ouder werd en begon te puberen, was mijn vader er altijd. Mijn eerste schoolfeest op de middelbare school bijvoorbeeld. Ik weet het nog precies. In mijn mooiste jurkje en met veel te veel make-up op mijn gezicht verscheen ik bovenaan de trap. Papa bekeek me van top tot teen en zei: “Weet je dit zeker? Ga je niet veel liever verkleed als jezelf?” Op dat moment vond ik hem de stomste vader op de wereld, maar achteraf ben ik blij dat ik die ‘schmink’ van mijn hoofd heb gehaald en lekker als mezelf ben gaan dansen. Ik hoefde me zo tenminste niet bezig te houden met uitgelopen mascara en zo! ‘S Avonds kwam papa me weer ophalen bij school. Ondanks dat ik nog zo had gezegd dat hij niet naar binnen hoefde te komen, stond hij daar om 12 uur. Midden in de aula. Oké, dat is niet helemaal waar. Eigenlijk stond hij gewoon in de deuropening, keurig bij alle andere vaders. Maar voor mijn gevoel stond hij middenin de aula en was hij van plan om mee te gaan dansen. Achteraf denk ik dat het voor hem best een vreemd moment moet zijn geweest. Zijn oudste dochter dansend door de aula van haar nieuwe school. Zijn kleine meisje werd langzaam groot..

En hoe groter ik werd, des te harder ik tegen mijn vader begon te schoppen. Hij was namelijk echt vre-se-lijk. Nou ja, in de ogen van een puber dan. Want waarom moest ik perse op tijd thuis zijn? En waarom werd hij zo boos toen ik vertelde dat ik zou blijven zitten terwijl ik er niets aan kon doen?  (Behalve iets meer mijn best doen en niet spijbelen, natuurlijk.) Vaak genoeg schold ik mijn vader uit voor de meest rotte dingen die ik kon verzinnen. Gemeen en vuil kon ik uit de hoeken komen en dat wist zelf maar al te goed. Ik wist precies wat zijn zwakke punten waren en pakte hem daar vervolgens op. Bijvoorbeeld die ene keer dat hij net weer thuis was uit het ziekenhuis. Hij had een aantal dagen in het ziekenhuis gelegen omdat zijn arm niet meer kon bewegen en hij verging van de pijn. Toen mijn vader weer thuis was, vroeg hij aan mij om wat dozen naar boven te tillen. Puber als ik was, riep ik: “Doe het lekker zelf!”. Nog voor ik mijn zin had af gemaakt, had ik al spijt.. Hoe kon ik zoiets zeggen! Gelukkig weet ik dat hij mij dit en vele andere dingen al lang heeft vergeven, maar toch: Het spijt me voor alle oneerlijke dingen die ik heb gezegd!

Zonder papa geen volwassen ik

Inmiddels woon ik niet meer thuis en ben ik mijn eigen leventje gaan opbouwen. Ik heb nieuwe vrienden gemaakt, volg een opleiding, ga naar andere kerken en maak mijn eigen keuzes. Zonder mijn vader had ik dit allemaal nooit gekund. Als hij me niet had gestimuleerd in wat ik goed kan, had ik nooit geweten dat ik juf-zijn zo te gek vind. Als hij me niet had verteld hoe ik mijn zaakjes moet regelen, was mijn bankrekening nu helemaal plat geweest. Als hij niet  op zijn grenzen had gestaan, had ik nu niet geweten waar mijn grenzen liggen. Als hij niet had laten zien hoeveel hij van mama houdt, had ik niet gezien hoe je een liefdevolle relatie met iemand kunt hebben. En als hij niet in alles had laten merken dat hij het beste met me voor heeft en dat hij van me houdt, dan was ik niet geweest wie ik nu ben.

Dus, lieve pap,  als je dit leest: jij bent de beste vader die ik me kan wensen. Ver weg en toch altijd dichtbij. Ik zou het vaker moeten zeggen, maar: Ik ook van jou!

(Hoe) Heb jij je vader vandaag in het zonnetje gezet?

Deze Happy Sunday werd geschreven door Charlotte