Waarom en hoe we over seks schrijven

Op Huis van Belle schrijven we best vaak over seks omdat we het belangrijk vinden dat meiden goed nadenken over hun keuzes. Uit onderzoek blijkt zelfs dat meiden die meer kennis hebben, later beginnen aan seks. We belichten onderwerpen van verschillende kanten en laten verschillende meiden aan het woord. Alles om meiden aan het denken te zetten en je te helpen goed gefundeerde keuzes te maken. We doen dit vanuit een christelijke overtuiging, het is namelijk een van de redenen waarom Huis van Belle is opgericht: toen ik studeerde deed ik onderzoek naar de manier waarop meidentijdschriften over seks schreven. En om eerlijk te zijn werd ik daar best verdrietig van. Daarom besloot ik: op een dag moet er een tijdschrift zijn dat meiden serieus neemt maar relaties en seks en geloof ook.

Geen chaperonnes meer

Dat tijdschrift is er gekomen maar het duurde wel vijftien nummers voor we een nummertje maakten…over seks. In de tussentijd verschenen er online wel veel artikelen maar ook dat hebben we langzaam opgebouwd. Waarom? Om een paar redenen: Dit moet een veilig (t)huis zijn waar meiden zich veilig voelen. Normaalgesproken leer je elkaar eerst een beetje kennen voor je over seks begint. Daarnaast kunnen onze blogs gelezen worden door zowel meiden van 10 als van 16 en dat brengt een verantwoordelijkheid met zich mee: waar heb jij behoefte aan, ben je al verder dan je wilde of weet je er juist niets van? Maar de belangrijkste reden: het lijkt soms zo oneindig ingewikkeld om op een ‘christelijke’ manier over seks te schrijven. Deze column van Wilke van Beam beschrijft dat precies (lees m even).

Verknipt

Seks is gemaakt als iets heel erg moois en perfects, iets wat als het goed is, iets laat zien van hoe God naar ons kijkt. Maar er zijn nogal wat dingen gebeurd waardoor seks vaak een ‘moeilijk’ ding is geworden: die zondeval waardoor kinderen baren iets heel pijnlijks werd maar volgens mij geldt dat voor andersom ook: de eerste keer iets naar binnen is ook een vrij pijnlijke ervaring geworden (voor de meeste vrouwen dan). De praktijk: we trouwen niet jong meer en vaak niet met de eerste kerel die we tegenkomen en drinken in de tussentijd niet alleen maar kopjes thee met een chaperonne zoals in vroeger tijden. En dan ook nog de films, instagramposts en alle andere seksuele beelden die we op ons af krijgen. En dan komt het hele ‘geloofsding’ er nog bij: als je wilt leven zoals God dat van je vraagt en naar wat er in de Bijbel staat, hoe doe je het dan? En hoe vind je je weg als je vervolgens volop aan het zoeken bent naar je identiteit en daarin soms ook een beetje van God losraakt omdat je het even niet weet? Of omdat je nare ervaringen hebt opgedaan en je beeld van seksualiteit behoorlijk verstoord is?

We geloven er niet in om alleen maar een theoretisch beeld te schetsen  want de ideale situatie bestaat niet in een gebroken wereld. Bij jongeren dumpen dat ze maar moeten wachten is geen goed idee als je het niet over de weg ernaar toe hebt en zelf niet open bent over hoe jij dat doet of deed. Daarom is het nodig dat ouders, jongerenwerkers, gemeenteleden ook open en eerlijk durven zijn. Ook over het getrouwde leven bijvoorbeeld en eerlijk naar zichzelf kijken voordat ze jongeren beginnen met dingen opleggen.

Orale seks

Wat we daarom als Huis van Belle proberen te doen, is verschillende kanten belichten en zo eerlijk en open mogelijk over seks schrijven. Maar soms ging het bij mij ook wel wringen. Want ik geloof er ook in dat we juist als christelijk medium ook een ander geluid mogen laten horen. En dat we uit angst voor mensen die dat bekrompen vinden dat dan liever niet deden. Aan de andere kant is soms alleen al het schrijven erover ‘verdacht’ en vinden vooral moeders dat maar eng. Afgelopen maanden is er bij ons op de redactie dan ook veel gepraat (het kan maar op een paar plekken zo zijn dat je een ruimte vol vrouwen binnenkomt, er gediscussieerd wordt over orale seks en je gewoon rustig achter je computer gaat zitten) en zijn we er steeds vrijmoediger in om juist ook onze stemmen te laten horen. Ook wij denken niet over alles hetzelfde maar we hebben het belangrijkste gemeen:

De meiden staan voorop.

We willen wat het beste voor de meiden is. En wij geloven dat het beste voor hun is dat ze leren dat ze geliefd zijn, welke keus ze ook maken. Dat ze zelf leren nadenken omdat dat hun identiteit versterkt. Dat ze gaan zien dat seks iets heel erg moois is. En dat geloven betekent dat je in vrijheid mag leven en niet vanuit angst.

Daarom schrijven we open, eerlijk en vergevingsgezind. Wat iets anders is als: doe maar gewoon, een foutje is oke, zoals de meeste meidenbladen dat doen. Vergevingsgezind gaat over een Vader die liefdevol naar je kijkt en je welkom heet met worstelingen en falen.

Je bent welkom om te reageren op onze blogs, graag zelfs. We doen ook echt iets met feedback want zoals je ziet is het voor ons ook echt een zoektocht.