Als je een verlies moet verwerken – rouwen

Hoewel het leven veel mooie, onvergetelijke momenten kent – momenten om te vieren – kent ieder leven ook verdriet. Verdriet omdat het op school niet lekker loopt en ze je links laten liggen. Omdat iemand die je heel lief was, hier niet langer is. Verdriet omdat een ernstige ziekte bezit heeft genomen van je lichaam terwijl je nog zoveel plannen en dromen had. Verdriet omdat er in je omgeving iets heel heftigs is gebeurd.

Wat is rouwen?

Verdriet is iets wat we liever niet aan de buitenwereld laten zien. We verstoppen ons achter een masker en zetten een pokerface op – niets aan de hand toch? Maar rouwen heeft niet alleen te maken met het verdriet dat je voelt als er iemand sterft. Rouwen betekent letterlijk “droefheid voelen”. Je kan dus om heel veel verschillende dingen droefheid voelen, en waar jij droevig om bent zal een ander misschien nooit zo ervaren.

De meest bekende rouw is het rouwen om iemand die gestorven is, maar je kunt ook rouwen om je ouders die gescheiden zijn of je intens verdrietig voelen omdat je gepest bent of wordt.

Tijdens een rouwproces kun je je ontzettend onrustig, zoekend en angstig voelen; elke confrontatie met de dood, met een scheiding, met jouw leed maakt je weer bang. Het roept zoveel pijn en gemis op dat je er het liefst alles aan doet om dit te vermijden. Je zoekt naar afleiding om de confrontatie met de pijn maar niet aan te hoeven gaan. Of je trekt je terug in je schulp en verstopt je op je kamer – alleen met je rouw. Wat rouw met je doet, is bij iedereen weer anders.

Hoe ga je met verlies in je leven om?

Soms weet je met je verstand dat wat je hebt mee gemaakt heel heftig en verdrietig is, maar weet je niet goed wat je voelt. Of dat je wel huilt, maar alleen als er niemand bij is, zodat niemand je tranen kan zien. Soms huil je omdat je je eenzaam voelt, soms omdat je de mensen die je hebt verloren mist. Soms huil je omdat je boos bent. Er gaat heel veel door je heen, maar je gaat eigenlijk ook gewoon maar door. Door met je leven, met school, sporten en gezellig zijn, en door met vooral niet te veel praten over het verlies.

Maar, bij mensen bij wie jij je echt veilig en vertrouwd voelt, daar mag je juist over dit verdriet praten. Dat is niet vervelend, je zadelt ze niet op met jouw verdrietige gevoelens of je natte zakdoekjes, maar ze vinden het vaak juist fijn als je met hen deelt wat er speelt.

Hoe kan je er weer bovenop komen?

Soms weet je dat je niet langer je pokerface kan blijven gebruiken. Je wordt misschien steeds stiller, laat je schoolwerk versloffen of wordt misschien depressief. Het is dan goed om hulp te zoeken en bijvoorbeeld met een verliesbegeleider te praten. Dit kan ook een vertrouwenspersoon van school zijn, of misschien de pastoraal werker uit je kerk. Het belangrijkste is dat je leert praten over je verlies, ook al zijn er soms geen woorden om dat verlies te beschrijven.

Soms leer je dat je je verlies ook op een andere manier kan verwerken, door bijvoorbeeld te gaan schilderen of iets anders creatiefs te gaan doen.

Tips om met rouw om te gaan:

Er is geen lijstje met “dit moet je doen om je rouw te verwerken”. Je moet je eigen weg door de rouw vinden: ieder heeft zijn eigen route en je moet zelf ontdekken wat voor jou werkt. Misschien heb je wat aan deze tips:

• Zoek iets wat je helpt je emoties te uiten; denk aan schilderen, schrijven, sporten, muziek maken of luisteren, etc.
• Zoek iemand bij wie jij je veilig voelt en bij wie je af en toe even mag schuilen; een plekje waar je jezelf mag zijn. Met of zonder woorden, met of zonder tranen – je bent daar welkom.
• Merk je dat je steeds ongelukkiger wordt? Zoek professionele hulp. Dat is geen falen of teken van zwakheid, maar juist hartstikke dapper. Soms heb je iemand nodig die met je meekijkt en je helpt je weer gelukkig te voelen – dwars door je verdriet heen.
• Probeer de mensen die dicht om je heen staan te vertellen wat je fijn vindt dat zij doen; zo kunnen zij beter rekening met je houden. Dat voorkomt dat zij niet aan je verwachting voldoen, terwijl zij niet weten wat je van hen verwacht.
• Zoek iets wat van die persoon was en wat van betekenis is voor jou. Op die manier kan je altijd ‘terug vallen’ op die persoon, ook als hij of zij er niet meer is.

Meer lezen over dit onderwerp? Lees dan de blog van Patricia.

Heb je ons nieuwe zomerboek al gezien? Samen met Anne Sara hebben we een fantastisch boek gemaakt dat je wil hebben! Koop het nu in onze shop (of op de EO-Jongerendag, dan tekent Anne Sara er een poppetje voor je in!) of krijg het gratis als je clublid bent! (Of je kiest voor onze toffe schoolagenda, dat wordt kiezen!)