Wie mooi wil zijn, moet pijn lijden. Toch? | Part 1
Laatst liep ik alleen in het bos en mijmerde ik over een aantal zaken. Zaken als beauty, schoonheidsidealen en wat dit zegt over wie ik ben als vrouw, hielden me de afgelopen tijd behoorlijk bezig. Terwijl ik zo door het bos liep, keek ik naar de prachtige bomen om me heen en viel mij bij een aantal bomen iets bijzonders op. Om deze bomen zat een dichte klimplant, die de stam leek te verstikken. Hoe meer dichtbegroeid de stam was, hoe zieker de boom in kwestie leek te zijn.
De stengels begonnen beneden aan de stam en groeiden steeds verder naar boven, tot het de volledige boom helemaal bedekte. Ik liep langs een boom die om deze reden omgevallen en half verrot was. Het schokte me. Zo’n sterke, ferme, mooie boom, geveld door een plant met zulke kleine bladeren. En die – vergeleken met de stam en takken van de boom – uit dunne stengels bestond.
Het probleem van deze generatie
Op dat moment voelde het alsof God tegen me sprak over een groot probleem wat met name speelt onder de laatste twee generaties. Het probleem neemt helaas veel ruimte in onze maatschappij in en lijkt overal in verweven te zijn. Het verstikt mensen en hun prachtige talenten. Het leidt mensen af van hun werkelijke doel hier op aarde. Het probleem zou ik als volgt willen omschrijven: de druk om te moeten voldoen aan het perfecte plaatje. De druk om niet minder dan perfect te behalen, en dat een normale standaard vinden.
Ik denk hierbij aan het perfecte plaatje op het gebied van schoonheid en het hebben van een mooi lichaam. Maar ook op het vlak van presteren, carrière maken en het nastreven van geluk. Wat een druk er wel niet ligt op het zijn van een mooie, succesvolle, spontane, intelligente vrouw. Zeker voor opgroeiende, jonge vrouwen, die nog aan het uitvinden zijn hoe ze om kunnen gaan met emoties die kunnen overweldigen, kan deze prestigegerichte wereld als heel verstikkend worden ervaren. Verstikkend, net zoals die klimplant die zich voorzichtig doch stevig vastklemde aan de stam, zodat de stam kwam te verstikken.
Loskomen
Al die strengen van de stam losmaken is haast een onmogelijke klus om te doen. Bovendien is het nog zeer schadelijk voor de boom ook. God vroeg me (vanbinnen kreeg ik dit gevoel en ik had het idee dat God het was die tegen me sprak) om te kijken naar de oorsprong van deze verstikking. Ik keek naar het begin van de stam en zag een paar – relatief dunne – stronkjes, die verderop de stam uitliepen in een verstikkend struikgewas.
Alles wat ik hoefde te doen om de boom te bevrijden van de verstikkende greep van de klimplant, was het onderaan doorhakken van de eerste stronkjes. Vanaf daar was het enkel een kwestie van tijd voor de strengen rondom de stam verdorden en eraf zouden vallen. Ik kreeg het inzicht dat het zo ook is met de druk die je kunt voelen vanuit de maatschappij om perfect te zijn. Of volmaakt gelukkig (in het kader van de filosofie ‘geluk is maakbaar’).
We mogen naar de oorsprong van dit verlangen gaan. Waarom laten we onszelf die druk opleggen? Als je mijn worsteling met dit probleem herkent, durf dan eens bij jezelf te graven… Wat ligt er bij jou ten grondslag aan dit probleem? Dit kan van alles zijn: misschien snak je naar erkenning voor wie jij bent. Misschien verlang je naar liefde in je leven, misschien geloof jij de leugen dat je niet knap of spontaan genoeg bent. Het kan heel helend zijn om bij jezelf te ontdekken waar jouw pijnpunten zitten. Als je weet wat jou kleinhoudt of verstikt, dan kun je dit veel gerichter aanpakken en zal je een dergelijk patroon een volgende keer sneller bij jezelf ontdekken.
Denk er eens over na, lieve vriendin. Volgende week kom ik bij je terug en deel ik meer van mijn gedachten over dit onderwerp.
Photo by Lukasz Szmigiel on Unsplash
