Zo begint de eerste schooldag voor een asielzoeker

Scholen zijn weer aan de gang, vakantie, feesten en uitgaan is weer voorbij. Tijd om weer aan de slag te gaan en te studeren voor je toetsen en tentamens. Voor veel van jullie is het de normaalste zaak van de wereld, maar voor een vluchteling is het heel anders, en met name voor een vluchteling die nog op een asielzoekerscentrum woont.

Hoe het zit met studeren als je boven de 18 bent en nog op een AZC woont:

– Je bent niet meer leerplichtig, dus school… wat is dat?

– Ben je 18? Kom je melden op het AZC tijdens school of in de avond.

– Studiegeld betaal je zelf

– Studiefinanciering en studenten-OV? Bestaat niet voor jou.

– Zijn er organisaties die helpen? Gelukkig wel!

Genieten van de donderdagavond is niet mogelijk: je moet je melden

Nu zal je denken, wat zijn dat voor rare zinnen. Dit is de waarheid, zo is de beleid in Nederland. Als je een asielzoeker bent en je bent boven de 18 en je wilt studeren dan heb je een meldplicht op het AZC. Je moet je hoe dan ook komen melden en vrijstelling krijg je niet. Desnoods kom je in de avond melden, dus genieten van een donderdagavond is helaas niet mogelijk want, je moet melden. En dat melden? Dat is simpelweg met je pasje door een apparaat heen. Ook moet je je best doen om een organisatie te vinden die je studie wil betalen, want het COA helpt je dan niet meer. En er zelf voor werken kan ook niet, want dat mag niet als je geen verblijfsvergunning hebt.

Vragen, vragen, vragen

Het stopt niet hierbij, je bent net begonnen aan je nieuwe studiejaar en je komt nieuwe klasgenoten tegen. Dag 1 verloopt normaal en op dag 2 praat je ergens over en dan vertel je dat je eigenlijk een vluchteling bent. Nu komen de vragen: “Huh? Vluchteling? Al zolang aan het wachten? Hoe dan? Waarom duurt het zolang? Hoe is het om op een AZC te wonen?” En het gaat maar door en door, elk jaar dezelfde vragen en herhalen zich weer. Ik weet niet of jullie je dat kunnen voorstellen, maar op een gegeven moment word je moe van en wil je het liefst niks meer horen en geen vragen meer krijgen.

Dezelfde verhalen maakt een vluchteling mee die onder de 18 is, allleen het grote verschil is dat je studie gewoon vergoedt wordt en je hoeft je niet te melden.

Maar hoe wil je dat waar maken als de beleid dat niet toelaat?

Ik vind het heel jammer dat het beleid zo krom is, om het zo maar te verwoorden. Er wordt van vluchtelingen verwacht dat ze actief mee doen aan de maatschappij, dat ze gewoon gaan studeren en werken. Maar hoe wil je dat waar maken als het beleid dit niet toelaat? Er zijn zoveel vluchtelingen die hun best doen om te gaan studeren, ondanks de moeilijke situatie waarin zij leven. Ik ga bijvoorbeeld nu elke woensdag tijdens een projectles even snel melden en dan terug naar school. Dit zorgt alleen maar voor stress en spanning. Ik wil zo graag dat de vooroordelen stoppen en dat sommige mensen eerst weten hoe krom het beleid eigenlijk is voordat ze zeggen dat vluchtelingen niet willen werken en studeren.