Scheiden is…lijden
Zoals je al weet, geeft Patries elke week antwoord op vragen. Serieuze vragen, pijnlijke vragen, grappige vragen…kan alles zijn. Deze week een vraag van Miriam: hoe ga je om met je ouders die scheiden? Over dit soort onderwerpen kun je vaker lezen op Huis van Belle. Laat in de comments je vraag achter!
Vandaag kreeg ik op mijn werk bijna een vaas naar mijn hoofd geslingerd door een meisje van elf jaar omdat ze zo boos was op haar ouders. Gisteren lag ik met een jonge meid van vijftien op de bank te hangen die me, terwijl de tranen over haar wangen stromen, vertelde dat ze zo boos was op haar ouders. Beide vertelde me dat ze kapot gingen van binnen van boosheid.
Boos
Dat klinkt best heftig, of niet? Het klinkt heftig en het is ook heftig. Beide meiden zijn boos. Boos op de mensen die het dichtst bij hen staan. Boos op de mensen van wie ze allebei tegelijkertijd ook het meeste houden. Waarom ze zo boos zijn? Hun ouders zijn gescheiden. Ze wonen niet meer bij elkaar. Hun gezin, hun thuis, de plek waar ze zich veilig voelde is compleet verandert en dat maakt ze boos.
Nooit meer hetzelfde
Geloof het of niet maar 1 op de 3 huwelijken gaat stuk. Grote kans dus dat jij iemand kent wiens ouders gescheiden zijn. Grote kans ook dat jijzelf zoiets hebt meegemaakt. Wat er gebeurt in je hoofd en hart is bijna niet te beschrijven; je voelt alsof het jouw schuld is, ook al zeggen je ouders dat het niet zo is. Je voelt dat je moet kiezen, ook al zeggen je ouders dat je dat niet hoeft te doen. Het voelt alsof alles verandert, ook al zeggen je ouders dat ze hun best zullen doen dat zoveel mogelijk hetzelfde zal blijven. Je krijgt honderdtachtig vragen; hele praktische als ‘bij wie moet ik nu mijn verjaardag vieren’, tot ‘mag ik dan een nieuw bed uitzoeken’. En hele diepe vragen als ‘als mijn ouders niet bij elkaar kunnen blijven, hoe gaat het mij dan lukken om ooit iemand te vinden die wel bij mij gaat blijven’ tot ‘hoe kan ik trouw blijven aan mezelf en aan mijn vader en moeder’.
Vragen
Scheiden is heftig en het roept een heleboel vragen en gevoel op. Vragen waar je niet zomaar een antwoord op kunt geven als een vriendin die in zo’n situatie zit je die stelt. Vragen waar je niet zomaar een antwoord op krijgt als je er midden in zit. Vragen die zo heftig zijn dat een antwoord geven de vraag tekort zou doen. Het zijn wel vragen die er mogen zijn. Vragen die het waard zijn om op te schrijven. Het zijn vragen waar je doorheen moet. Het zijn vragen die ervoor zorgen dat je weer een beetje grip krijgt. Vragen die je mag stellen aan je vrienden, je ouders, je jeugdleider, aan God. Het zijn vragen die ervoor zorgen dat je boos wordt. Het zijn vragen die ervoor zorgen dat je wil gooien en wil huilen. Maar dat mag. Je hebt namelijk alle reden om verdrietig en boos te zijn als je ouders gescheiden zijn. Zoek iemand. Praat. Stel je vragen. Gooi. Scheld. Het helpt. Het helpt echt. Dat hebben die twee meiden me gister en vandaag nog vertelt…
Deze blog werd geschreven door Patricia
