Collega van een zandkorreltje
Eindelijk is het (voor bijna iedereen) zover! Zomervakantie! Veel van jullie zullen de komende weken lekker veel vrije tijd hebben (die waarschijnlijk ook weer snel is ingevuld met leuke dingen :D). Misschien ga je wel weg met je familie of vriendinnen naar het buitenland. Nieuwe plaatsen ontdekken, genieten van de natuur en de cultuur en heel lang uitslapen. Alles is de komende weken lekker anders.
Ook wanneer ik op vakantie ben in de bergen of bij de zee kan ik me heel klein voelen.
In de vakantie voel ik me echter soms ook een beetje verloren. Mijn vriendinnen zijn weg naar allerlei plekken en ik moet nog werken. De hele wereld draait verder en ik zit een beetje thuis niets te doen. Ook wanneer ik op vakantie ben in de bergen of bij de zee kan ik me heel klein voelen. Vergeleken met die enorme bergen ben ik helemaal niets. Of als ik naar die oneindige zee kijk voel ik me haast een collega van de zandkorreltjes op het strand. Zo onbelangrijk.
Haren op je hoofd zijn geteld
Toch zegt God tegen ons dat hij ons belangrijk vindt. Hij heeft de haren op onze hoofden geteld. Hij weet precies waar we zijn, wat we doen, wat we denken, hoe we ons voelen. Hij kent ons helemaal. Hij is verdrietig als jij verdrietig bent, Hij is blij als jij aan het genieten bent van Zijn schepping, Hij lacht als jij het gezellig hebt met jouw vriendinnen. Hij is het die ons maakte precies zoals Hij ons in gedachten had. Hij houdt van ons, hoe klein en nietig wij op deze aarde ook zijn.
Dat houdt ik telkens weer in gedachten wanneer ik door de bergen wandel langs de steile rotsen. Ik probeer me dit te herinneren als ik langs het strand loop. Ik vertrouw er op wanneer ik door de uitgestrekte bossen fiets. God vindt mij belangrijk en hij houdt van mij! Zo vindt God jou ook belangrijk. Hij houdt van jou! Ook al voel je je de collega van de zandkorreltjes op het strand.
Fijne vakantie!
