Geocachen: schatzoeken met je telefoon
Met deze Belle gaan we naar buiten! Nou hou ik sowieso wel van een wandeling door het bos, maar met geocachen wordt het nog veel leuker. Het idee van geocachen is heel simpel: iemand verstopt een doosje (de ‘schat’) op een plek en plaatst online de coördinaten van deze plek. Doel is om de schat te vinden. En die schat kan op allerlei plekken liggen. Onder een steen in het bos, verborgen in een holle boom… Ik heb zelfs een keer een minicache gevonden die met een magneetje aan een kunstwerk midden op een rotonde was geplakt!
Co-ordiwattus? Coördinaten!
Even snel een recap: de wereld is in lengtegraden en breedtegraden verdeeld. Zo is de nul-meridiaan bij Greenwich de lengtegraad 0, en de evenaar is breedtegraad 0. Waar deze elkaar kruisen heb je dus het 0,0 punt. Vanuit dat plekje gezien ligt Nederland ongeveer 52 graden noordelijk, en 5 graden naar het oosten. Als je N52, E5 (E van east) intikt in googlemaps kom je uit in Lopik, bij Utrecht. Als je N52, E6 intikt kom je uit in Velp bij Arnhem. Als je in dat gebied moet zoeken naar een schat ben je nog wel even bezig… Daarom worden de graden nauwkeuriger gemaakt door getallen achter de komma toe te voegen. Deze uitgebreide breedtegraden en lengtegraden zijn de coördinaten die je gebruikt bij het cachen. En het leuke is: zelfs met je telefoon kun je aan de hand van coördinaten op de jusite plek komen! Er hoort nog een interessant verhaal bij over GPS en satellieten, maar dat werd te veel voor deze blog. Voor de techie-liefhebbers: blader deze site eens door.
Schatzoeken
Goed, terug naar het écht leuke deel: schatzoeken! Je weet nu een beetje hoe coördinaten werken. Door de hele wereld liggen doosjes (caches) verstopt. De plek waar zo’n cache verstopt ligt wordt op internet gezet zodat andere mensen er naar kunnen zoeken. Dat klinkt misschien wat suf, maar het is tegelijkertijd ook een soort spel. Dat zoeken wordt soms extra moeilijk gemaakt zodat het meer uitdaging is om de cache te vinden.
Grofweg kun je caches in 2 groepen verdelen:
- Caches die uit verschillende punten bestaan, waarbij je meestal puzzeltjes moet oplossen om bij het eindpunt te kmen
- Caches waarbij je direct naar het eindpunt loopt.
Persoonlijk vind ik de wat langere caches met puzzeltjes tussendoor het leukst. Deze puzzels kunnen van alles zijn. Denk aan het beantwoorden van vragen (“welk huisnummer heeft het huis met de rode luikjes”), raadsels, getallen die op stickers onder bankjes staan, verzin het maar. Je loopt van punt naar punt en lost ondertussen de vragen op. Uit de antwoorden van de vragen komt uiteindelijk een getal dat het coördinaat voor het eindpunt is. Heb je de cache gevonden dan kun je in het logboek een stukje schrijven. Sommige caches hebben ook spulletjes er in die je kunt ruilen.
De caches waarbij je direct naar het eindpunt kunt lopen zijn meestal gewoon een leuke wandeling. Begin deze maand was ik met wat vrienden een weekendje weg in de Ardennen. Vanuit het vakantiehuisje konden we met een wandeling van 2,5 uur maar liefst drie caches vinden. Dat het zo lang duurde lag vooral aan het feit dat we op een gegeven moment dwars door het bos zijn gaan lopen (dus niet over het pad) en toen wel op 15 meter van de cache uitkwamen, maar dat deze heel wat meters hoger op een rotspunt lag. Dat werd weer klimmen… :-)
Zelf aan de slag
Om te geocachen kun je een speciale GPS-ontvanger kopen/huren, maar de meeste telefoons kunnen het ook prima. Voor Android is de meestgebruikte app c:geo. Op de iPhone kun je Looking4cache gebruiken. Voor beide devices kun je ook de officiele geocache-app downloaden, maar die geeft wat sneller beperkingen als je geen betaald account hebt.
Goed, je hebt een app op je telefoon. Op de site www.geocaching.com kun je opzoek gaan naar leuke cacheroutes in de buurt. Als het een cache met puzzels is, is even uitprinten vaak wel handig, als je direct naar het eindpunt kunt lopen kun je deze gelijk in je telefoon opslaan als waypoint. Op naar het bos!
Cache ervaringen
Toen ik nog bij mijn ouders woonde gingen we best vaak cachen en hadden we ook onze eigen cache (zelf een route verzonnen, schat op de eindplek, etc). Nu ga ik meestal gewoon een stukje lopen in het bos. Toch heeft dat weekendje van laatst de cache-kriebels wel een beetje teruggebracht, dus komend weekend ga ik eens kijken welke caches er allemaal in de buurt liggen. Ik ben weer helemaal enthousiast! (en kan nog wel duizend woorden erbij tikken over alle spelelementen, trackebles, events, soorten caches, etc, etc, etc. Maar goed.) Tot slot nog even wat ups en downs van mijn cache-carrière. ;-)
De leukste cache: tijdens een cache-event midden in de nacht aan een tokkelbaan over een meertje heen om op het eiland de schat te vinden. Maar de lange, ingewikkelde puzzelroutes vind ik ook leuk.
De moeilijkste cache: Ergens in Zuid-Frankrijk, in een opgedroogde rivierbedding. De hint was: onder stenen. Guess what: die hele rivierbedding lag vol stenen! Het was midden op de dag, 35 graden en de auto (met daarin de waterflesjes) een half uur lopen. Nadat we zo’n beetje onder elke steen hadden gekeken zijn mijn vader en ik maar weer naar huis gegaan. De volgende dag stond er op internet dat iemand ‘m wel gevonden had, maar wij moeten nog steeds een keertje terug om ‘m te vinden. Dat steekt nog altijd wel een beetje hoor.
De stomste cache: Als je ein-de-lijk op het eindpunt komt, maar dan blijkt dat vandalen (of een ijverige, niet-ingelichte boswachter) de cache weggehaald hebben. Heb ik nog maar zelden meegemaakt, terwijl ik al honderden caches gelopen heb.
Heb jij wel eens gegeocached?
Deze blog hoort bij het artikel van Joëlle in Belle 11, ons tijdschrift voor meiden zoals jij! Belle 11 ligt eind februari in de christelijke boekhandel en valt iets eerder bij onze clubleden op de mat. Voor maar €2, 50 per maand ben je al lid van Belle en krijg je superleuke extraatjes! Meld je nu aan als clublid.
