Kerst: God kent de mens
Vandaag is het Tweede Kerstdag. We vieren dat Jezus werd geboren. ’s Nachts in een stalletje waarna hij in doeken gewikkeld in een kribbetje werd gelegd. Schaapjes en een ezeltje er om heen, engelen die zongen, herders kwamen op visite, de wijzen uit het oosten kwamen kraamcadeautjes brengen. Heel schattig allemaal.
Van de kachel naar de sloot
Of toch niet helemaal? Jezus daalde uit de hemel op aarde neer om als baby geboren te worden. Dat geeft mij een gevoel alsof je lekker thuis zou zitten met een kopje warme chocomel, veel chocola en kerstkransjes, een dekentje en je beste vriendinnen en dat je dan plotseling het huis uit moet, de stortregen in om zonder jas, met tegenwind van windkracht 8 naar de andere kant van de stad te fietsen om je kleine zusje uit de halfbevroren sloot te redden. Niet dat dat een perfecte vergelijking is, maar het gaat even om het idee.
Jezus werd écht mens
Jezus werd net zo echt mens zoals wij dat zijn. Al toen hij nog maar een baby was stond Herodes hem naar het leven. Het jonge gezinnetje moest halsoverkop vluchten. Jezus groeide op bij zijn vader, moeder en broertjes en zusjes. Hij kreeg vrienden. Vrienden met wie hij plezier had, maar die hem ook wel eens teleurstelden. Ook Jezus is uitgeput geweest, uitgeput van het vele reizen, het spreken tegenover mensenmassa’s en het genezen van zieken. Ook Jezus werd moe. Jezus kende net als ons verdriet om mensen die stierven of mensen die ziek waren, verdriet en woede om het onrecht dat werd gedaan. Hij kende pijn en is bang geweest. Ook over Hem werd negatief gepraat, hij werd uitgelachen en bespot.
Van Kerst naar Pasen
Wat ik zo mooi vind aan Kerst is het feit dat Jezus doordat hij mens werd, precies weet hoe het is om mens te zijn. Hoe het is om verdrietig, bang, moe, heel moe of angstig te zijn. Hij weet hoe hard andere mensen tegen jou kunnen zijn. Hij heeft gevoeld hoe het is om genegeerd te worden of hoe het is om belachelijk gemaakt te worden. God kent onze beperkingen, Hij heeft ze zelf ervaren.
Uiteindelijk stierf Jezus zelfs. Een van de meest kenmerkende dingen van het leven van de mens, de eindigheid van dat leven. Doordat Jezus zelfs tot (in) de dood mens bleef mogen wij straks voor eeuwig leven. In de tussentijd mogen wij ervan uit gaan dat God weet wat er in ons omgaat, dat hij weet dat wij moeten lijden, dat hij weet wat ons verdriet is. We mogen altijd bij Hem komen en onze zorgen, gedachten en emoties bij Hem neerleggen, Hij kent ze en Hij begrijpt ze. We mogen bij hem uithuilen, boos zijn, in slaap vallen en schuilen.
Een God die zo van ons houdt, ons zo goed kent en zo dicht bij ons wil komen door zelf mens te worden, daar mogen we dankbaar voor zijn en dat mogen we vieren!
Fijne Tweede Kerstdag!
