Winactie: LEEF!

Hmm, niemand heeft nog gereageerd… Laat ik dan maar een reactie plaatsen :).
Wat zou ik doen als ik wist dat ik nog maar één jaar te leven had?
Ik denk dat ik ten eerste een to do list zou maken, met allemaal dingen die ik eigenlijk niet durf, maar toch ooit in mijn leven gedaan moet hebben. Ik zou een wereldreis maken en naar de gaafste landen gaan, dat is namelijk iets wat ik heel tof vind, reizen.
Wat ook wel een ding zou zijn is dat ik in dat jaar er voor zorg dat ik zeker weet dat het goed zit tussen mij en God, want dat is wel een ding waarvoor je leeft, vind ik :).
Als laatste zou ik denk ik een vette afscheidsvideo maken. Gewoon voor mijn familie en vrienden, zodat ze mij op een positieve manier kunnen herinneren. Maar dit staat dan sowieso al op dat to do lijstje ;)

Indrukwekkend! Ik kreeg een brok in mn keel toen ik het las. Ze was net zo oud als ik toen ze ziek werd! Ik weet niet zo goed wat ik dan zou doen. Ik zou het in ieder geval moeilijk vinden maar positief blijven. En dankbaar zijn voor alles. Het is wel heel indrukwekkend. X

waar ik anderen een plezier kan doen. Een van mijn hobbies is bakken en koken, en het lijkt me leuk om dat te gebruiken om anderen van dienst te zijn. Vorig jaar heb ik bij een bruiloft geholpen met serveren, opruimen, koken en dat vond ik etg leuk. Dit zou ik denk ik willen doen als ik niet meer lang te leven had; anderen plezier doen, want daar word ik zelf blij van:)
(ik drukte per ongeluk op “Stuur” maar het bericht hiervoor hoort nog bij mijn reactie)

Het is lastig om hierop te reageren omdat het mij niet is overkomen. Ik zou het er lastig mee hebben. Maar ik wil niet zielig zijn zo van: jullie moeten me aandacht geven omdat ik nog maar een jaar te leven heb! Ik zou veel bidden of God me wil helpen in de moeilijke tijd. Maar vooral of Hij mij wil zegenen met de eeuwige zegen. Of Hij me in Zijn koninkrijk wil opnemen. Niet dat ik zo goed ben ofzo. Iedereen is even slecht. Of je nu gelooft of niet. Of je ziek bent of niet. Maar alleen omdat Hij voor ons wilde sterven zodat wij zalig konden worden. Wij vinden het heel gewoon om niets te hebben waar je je zorgen om hoeft te maken, maar het kan iedereen overkomen. Wie je ook bent.

reactie …graag nog*

Ik denk dat je eigenlijk nooit kan zeggen wat je dan doen want het is moeilijk voor te stellen. Ik zou natuurlijk op het eerste gezicht heel verdrietig zijn. Toch zou ik dan graag een bucketlist willen maken met dingen die ik dat jaar nog zou willen doen. En dan zou ik hem natuurlijk proberen af e werken ik denk dat er ook heel veel dingen op komen wat ik dan allemaal met me vrienden en familie nog wil doen. Maar er zouden denk ik ook dingen op komen om anderen te helpen dat zou ik echt heel leuk vinden. Ik zou bijvoorbeeld graag naar Afrika willen om daar vrijwilligerswerk te doen. Maar ik denk dat ik dit allemaal wel heel makkelijk kan zeggen maar ik weet niet of het me allemaal zou lukken en of ik het allemaal aan zou kunnen. Het belangrijkste in zo’n jaar zou ik vinden dat ik dichter bij God ga leven en dat ik dan nog geestelijk mag groeien. Ik denk dat ik het heel moeilijk zou vinden allemaal. Ik heb dan ook heeeeeel veeeeel respect voor je, Laura. Ik bid voor je! En dankjewel voor je openhartigheid om je verhaal te delen! Ik denk dat je een inspiratie bent voor heel veel mensen.

Ik zou net als haar zoveel mogelijk proberen te genieten van het leven. Maar dit probeer ik nu ook al omdat het leven zo afgelopen kan zijn. Ik zou denk ik ook meer leuke dingen gaan doen (zoals een citytrip, op vakantie naar bonaire (als dit mogelijk is) en ik zou leuke dingen met vriendinnen willen doen, zoals picknicken en een fotoshoot houden, dat wil ik nu ook al, maar dan zou ik het nog meer willen) en ik zou waarschijnlijk iets minder goed leren enzo, omdat dat niet zo heel belangrijk is als je niet lang meer hebt te leven. Ik zou het wel heel erg vinden als ik te horen krijg dat ik niet meer lang te leven heb, en daarom vind ik het heel moedig van Laura dat ze niet te veel piekert over haar ziekte en gewoon doorleeft!

woow, wat een heftig verhaal, en wat zal het moeilijk zijn voor jou maar ook voor je omgeving, die weten dat je binnenkort naar God mag gaan,
ik hoop voor je dat je hier nog een hele mooie tijd zal hebben, met vrienden en familie die je zullen steunen, tot het laatst. en wat blijf jij positief! ik denk niet dat veel mensen dat kunnen, als ze weten wat er allemaal gebeurt in hun. en voor de winactie: als ik wist dat ik nog meer 1 jaar te leven had, zou ik met mn vriendinnen naar een ontwikkelingsland willen gaan omdaar 2 maanden te gaan helpen, en verder gewoon kleine dingen, met ze alle een high-tea, meidenavondjes, films kijken en ik zou dan heel graag bij een kinderdagopvang willen gaan werken. laura, heel veel plezier in alle dingen die jij nu doet, je hebt me echt geinspireerd, om dingen te gaan doen liefs juliette

Ik las het interview en ben erg benieuwd naar haar boek!
Mij lijkt het sowieso al heftig als je weet dat je niet meer lang te leven hebt, en dat zij er dan toch positief in blijft heel mooi!
wat ik zou doen als ik over een jaar zou sterven: ik denk er niet graag aan maar voor sommige mensen is het de realiteit, helaas.
ik zou veel mogelijk leuke dingen doen en veel bij familie en vrienden en zijn. Maar natuurlijk het belangrijkste opzoek naar God. En steun vragen bij hem in die lastige/moeilijke tijd.
heel veel respect voor Laura! En sterkte!

Wouw, wat een bijzonder verhaal heeft Laura te vertellen!! Wat is ze een dappere meid, die niet bang is voor wat gaat komen, daar kunnen we allemaal iets van leren!! Ze doet het niet alleen en dat weet ze, er loopt iemand met haar mee, die ook heel veel geleden heeft. Ik zou niet goed weten wat ik zou doen als ik wist dat ik nog een jaar te leven zou hebben. Ik zou verder leven zoals ik nu leef, maar dan nog meer genieten van de dingen die het leven geeft dan dat ik nu al doe. Mijn broertje is erg ziek, en zal ook niet oud worden, dus heb ik al geleerd hoe ik moet genieten van alle kleine dingen in het leven. Iets kleins kan ook hèèl mooi zijn, een lief woord of gewoon een dikke knuffel. Ik wens Laura nog een fijn leven toe, en ik vind het heel knap dat ze een boek heeft geschreven over haar leven, ik ben heel benieuwd!! Sterkte Laura, je bent een topper!! X

Toen ik 11 jaar was werd er bij mij een gezwel op mijn rechtereierstok gevonden. We hebben dit gezwel gevonden doordat mijn eierstok was omgedraaid en ik heel veel pijn had Het was niet zo groot als een tennisbal! Ze wisten niet of het goedaardig of kwaadaardig was, ze wisten überhaupt niet wat het gezwel was. Maar dit gezwel komt bijna nooit bij jonge meisjes (zoals ik toen was) voor! Ik werd behandeld in het WKZ (Wilhelmina Kinder Ziekenhuis) door een professor. Omdat de gewone gyneacologen het niet aandurfden om mij te opereren. Alles was nog zo klein: mijn baarmoeder, eierstokken. Ze konden heel makkelijk wat beschadigen. Ik moest twee weken wachten want zelfs de professor durfde mij niet alleen te opereren. Ze wilde wachten op een speciale kinderarts. Maar die was op vakantie. Dus zat ik thuis en kon ik niet naar school wat ik op dat moment heel graag wilde. Het drong niet tot mij door hoe erg het allemaal was. Dat ik ook zou kunnen sterven als de operatie mislukte. Bij de operatie hebben ze het hele gezwel weg kunnen halen en zijn het daarna gaan onderzoeken in het laboratorium. Na twee weken kreeg ik de uitslag dat het gezwel nog goedaardige kanker was! Maar het was bezig kwaadaardig te worden. Twee weken later had voor mij het verschil kunnen maken tussen leven en dood. Ik ben God heel dankbaar dat die eierstok omgedraaid was, ondanks de pijn die ik toen had. Want als we toen niet naar het ziekenhuis waren gegaan… Ik ben nu gelukkig helemaal genezen en loop alleen nog een beetje achter in de puberteit, maar verder heb ik er geen last meer van. Als het toen mis was gegaan en ik niet lang meer zou leven zou ik eerst heel erg verdrietig zijn. Maar later zou ik mezelf er over heen zetten en genieten van de mooie dingen in het leven. Ik zou eerst alleen of met mijn ouders naar een rustige plek op vakantie gaan om alles te verwerken. daarna zou ik alle ruzies die ik nog met mensen heb uit gaan praten. En daarna zou ik alle familie bezoeken.En daarna zou ik mijn grootste wens vervullen. Dat is om in India meisjes te helpen omdat ze vroeg worden uitgehuwelijkt worden of als Kamlari-meisje werken. Ik zou dan meegaan met een project van Girls First ofzo. Hoe ik dat zou doen weet ik nog niet maar dan kom ik er wel achter hoe ik dat zou kunnen doen. En als ik daar te zwak voor ben zou ik in Nederland geld inzamelen en het geld dan aan een stichting geven die ze helpt.@Floor heel heftig!!! idd sterkte ermee!

Wow heftig verhaal Laura, Ik zou al ik dit te horen kreeg ontzettend bang worden voor alles wat komen gaat. Maar ik hoop dat ik dan mijn kracht kan putten uit het geloof. Ik zou veel bidden en ik zou nog graag belijdenis willen doen van mij geloof. Ik zou proberen van elke dag nog veel meer te geniet dan dat ik nu doe. Ik zou veel meer leuke dingen doen met vrienden en familie en niet meer uit stellen van dingen die ik al van plan was. Ik zou me veel minder zorgen proberen te maken en meer te genieten. Ook zo ik zo veel mogelijk dingen zelf willen regelen voor mij uitvaart. Als laatste zou ik een persoonlijk brief of boodschap maken voor mijn lieve broertjes en vader en moeder om ze te vertellen dat ze door moeten gaan en vertrouwen moeten hebben dat het goed komt ook als ze het niet meer zien zitten. Dat ze gelukkig moeten worden en moeten genieten omdat het leven zo over kan zijn. En ik zou ze vertellen dat ik heel heel veel van ze gehouden heb.

Als ik dat zou weten zou ik denk ik veel meer met het geloof bezig zijn dan nu en veel dingen doen die ik leuk vind. Maar ik zou er denk ik zo min mogelijk aan proberen te denken en gewoon proberen te leven alsof ik nog jaren zou kunnen leven.

En heel veel respect voor Laura, hopelijk mag er een wonder gebeuren zodat ze geneest !

Ik zou als ik nog èèn jaar te leven heb ook net zoals Laura van de kleine dingen genieten. Bijvoorbeeld een kaartje of een zelfgemaakt cadeautje. Ook zal ik heel veel bidden tot God.

Als ik nog een jaar te leven had zou ik met al mijn naasten een fotoshoot houden. Zodat zij een herinnering aan mij hebben. Ik vind het verschrikkelijk voor Laura en wens haar heel ve sterkte toe!!!! God houdt van jou!! <3

Zooo wat erg torn ik het las vont ik het heeeeel indrukwekkent! Moeilijke vraag wat ik zou doen . Ik vint het heel erg knap van Laura datze zo positief is. Ik zou er wel erg meezitten en wat er daarna komt enzo en hoe het inde hemel zou zijn, ik zou niet echt aandachtgaan trekken ofzo maar ik zou wel me gevoelens aan iemand die ik vertrouw vertellen en heel veel bidden en vragen of God me wil steunen en helpen. Maar het is ook lastig te beantwoorden omdat ik niet in die situatie leef, maar het is wel goed om te besefen dat dat ook iemand kan overkomen ik vond het heel heftig en knap van Laura.Ik zou ook genieten van het leven dat ik nog zou leven en veel met vriendinnen leuke dingen doen en met familie en zou het moeilijk vinden om echt afschijd te nemen maar ik zou dat wel dlen van me familie en vrienden enz vooral ban me ouders . Ik wens Laura heel veel sterkte toe en vind haar heel erg sterk
Groetjes rachel

Hee meiden!! Gisteren was Laura in Knevel en Van den Brink, dit is de link: http://www.eo.nl/tv/knevelenvandenbrink/artikel-detail/laura-maaskant/

Als ik zou weten dat ik nog maar een te leven had, dan zou ik heel veel met mijn familie gaan doen en vrienden gaan doen. Zodat als ik er niet ben mijn familie en vrienden nog herinneringen aan mij hebben. Ook zou ik heel veel bidden, want weten dat je dood gaat lijkt mij best wel eng. Het lijkt me aan de andere kant ook mooi dat je naar God toe mag.

Woww heftige vraag!!! Als ik wist dat ik nog maar 1 jaar te leven had zou ik proberen zoveel mogenlijk mensen te helpen. Bijv: arme mensen of mensen met problemen. En dan als ik kan naar arme landen gaan om mensen te helpen. Maar ik zou ook zorgen dat het tussen God en mij goed zit. En gewoon tijd met je familie en vrienden doorbrengen om er samen over te praten.

ik zou doen wat ik het liefste doe en die dingen zijn:
knutselen koken en lol maken met mijn vriendinnen en ik zou veel tijd met god door brengen en er alles aan doen om andere mensen tot geloof te laten komen

Moeilijk om er over na te denken wat je dan zou doen. Ik kan nu wel allerlei dingen verzinnen, maar eerst moet ik dan denk ik echt naar God luisteren. Ik zou denk ik in het begin het heel moeilijk vinden om het te accepteren dat ik zo ziek ben. Ik zou allereerst veel tijd met God doorbrengen om mijn gedachten positief te maken en Gods wil te accepteren. Hij heeft een plan met je, wat hij doet is goed! En niet te vergeten kom je na de dood bij Hem in de hemel waar alles mooi en goed is, waar je voor altijd bij Hem mag zijn. Ik zou veel tijd met mijn familie en vrienden doorbrengen. Ik zal ze zeggen dat zij na verloop van tijd hun leven weer moeten oppakken met behulp van de krachtige Vader. Hij is ook ben hen om ze te helpen. Ik zou veel leuke dingen met ze doen. Ik zou een lijst ophangen met allerlei dingen die ik nog wil doen en een kalender om die dingen te plannen. Ik zou zoveel mogelijk tijd doorbrengen met mijn dierbaren en met degene die het allermeest van mij houdt, God de Vader! Naast al die leuke dingen die ik dan nog wil doen, zou ik niet vergeten ook van de kleine dingen te genieten. Ik zou in mijn laatste tijd hier op aarde proberen nog een lichtje te zijn voor anderen, dat ze mij mogen herinneren als een kind van God, die straalde, er voor anderen was, positief was en wat van het leven maakte! En als allerlaatst zou ik God elke dag opnieuw bedanken voor alle mooie en goede dingen van het leven, alles wat Hij voor mij heeft gedaan. Dank u God!