Levenslesje #8 – Stel niet uit tot morgen…

Overmorgen een SO wiskunde. Geen zin om eraan te beginnen hoor, morgen maar. O jakkes, ik zou dat kaartje nog op de post doen. Hm, er ligt nog een stapel rekeningen maar vanavond heb ik zin om Gossip Girl te kijken …

Dit (kleine) levenslesje is er eentje dat ik nog vaak opnieuw moet leren. Ik ben een uitsteller. En dat kan verschillende redenen hebben. Meestal stel ik iets uit omdat ik er bang voor ben. Bang dat het vervelende gevolgen heeft (iemand confronteren, administratie bijwerken) of omdat ik het niet kan. Vaak ben je dan een beetje perfectionistisch.

Uitstellen

Maar ik heb al zo vaak mijn neus gestoten met uitstellen. Te laat aan een artikel begonnen…nachtje doorwerken. Rekening laten liggen…extra betalen. Net als dat jij die SO misschien wel uitstelt en je in één avond heel veel tot je moet nemen, terwijl we allemaal weten hoeveel relaxter het leert als je elke avond iets doet. Je neemt het beter op en je hebt uiteindelijk minder stress.

Mijn levenslesje leerde ik door een aflevering van Grey’s Anatomy waarin Meredith dit zegt:

‘A couple hundred years ago Benjamin Franklin shared with the world the secret of his success.

Never leave that ’til tomorrow, which you can do today.

This is the man who discovered electricity; you’d think we’d pay more attention to what he had to say. I don’t know why we put things off, but if I had to guess it has a lot to do with fear. Fear of failure, fear of pain, fear of rejection. Sometimes the fear if just of making a decision. Because… What if you’re wrong? What if you make a mistake you can’t undo? Whatever it is we’re afraid of, one thing holds true: That by the time the pain of not doing the thing gets worse than the fear of doing it, it can feel like we’re carrying around a giant tumor. And you thought I was speaking metaphorically… ‘The early bird catches the worm.’ ‘A stitch in time saves nine.’ ‘He who hesitates is lost.’ We can’t pretend we haven’t been told. We’ve all heard the proverbs, heard the philosophers, heard our grandparents warning us about wasted time; heard the damn poets urging us to seize the day. Still, sometimes we have to see for ourselves. We have to make our own mistakes. We have to learn our own lessons. We have to sweep today’s possibility under tomorrow’s rug until we can’t anymore. Until we finally understand for ourselves what Benjamin Franklin meant. That knowing is better than wondering. That waking is better than sleeping. And that even the biggest failure, even the worst most intractable mistake, beats the hell out of not trying.’

Wacht niet tot morgen, met wat je vandaag kunt doen. Je weet nooit wat er tussenkomt. Een onverwacht bezoek waardoor je je SO niet meer kunt leren. Maar je kunt het ook nog anders zien, en daardoor dacht ik deze week aan dit zinnetje omdat iemand uit mijn naaste omgeving ziek werd. Wat als hij overlijdt? (gelukkig is die kans niet zo groot) Heb ik dan genoeg tijd met hem doorgebracht? Heb ik dan vaak genoeg gezegd hoe dankbaar ik ben voor wat hij voor me heeft gedaan? Wat wil ik dan nog doen?

‘Ik hou van je ‘ zeggen tegen mensen van wie je houdt, kun je beter ook vandaag nog doen dan morgen. Zoals Meredith zegt: we zijn vaak bang. Bang om fouten te maken, bang om afgewezen te worden. Maar zelfs de grootste fout of afwijzing is beter dan het nooit geprobeerd hebben.

Foto’s: Henrike