Liefdesbrief aan jezelf

Lieve mij,

Je leeft nu al 25 jaar hier op deze aarde. Gevormd uit stof, ontstaan door liefde, Gods levensadem in je longen. Lang een bloem in de knop en nu ontvouw je jezelf steeds meer. Ik wil je iets vertellen. Ik houd van je!  

Ik houd van hoe je ’s morgens wakker wordt. Hoe je voorzichtig je ogen opent en eigenlijk een beetje bang bent voor wat de dag gaat brengen. Ik houd van hoe je zorg besteedt aan je uiterlijk voordat je de deur uit gaat, maar er soms ook gewoon schijt aan hebt. Ik houd ervan dat je een beetje impulsief en wispelturig bent, en dat je soms vol ergens voor gaat en je vervolgens een paar dagen in je schulp terugtrekt.

Ik houd ervan dat je ’s middags met je verwaaide hoofd het huis weer binnen komt en snel je hardloopschoenen aan trekt, zodat je het niet in je hoofd haalt om op de bank te ploffen met Netflix. En ik houd ervan dat je dat soms toch gewoon lekker doet.

Ik houd van je angsten, ik houd van je tranen, ik houd van je zoeken naar kleine momentjes van dankbaarheid. Lieve mij, ik houd van…

Lieve jij!

Wat je hierboven leest is een stukje van wat je een liefdesbrief aan jezelf kunt noemen. Misschien lees je dit wel en denk je: ‘Ik wilde dat ik zoiets over mijzelf zou kunnen schrijven, maar ik houd helemaal niet van mijzelf!’ Dat snap ik, ik ken dat gevoel. Je kijkt misschien op naar mensen die je veel mooier, beter, inspirerender vindt dan jezelf. En je denkt: ‘Als ik nou net zoals zij was, dán zou ik van mijzelf houden!’ Laat me je daarover alvast vertellen: dat is niet waar. Als je nu niet van jezelf kunt houden zoals je bent, gaat dat je ook niet lukken als je een andere versie van jezelf zou zijn. Wat je wel kunt leren, is om van de jij die je nu bent te gaan houden.

Liefhebben kun je leren

In dit geval in elk geval wel. Ik heb niet zoveel ervaring met liefhebben in andere relaties, dus daar doe ik geen uitspraken over. 😉 Maar dit, jezelf liefhebben, dát kun je wel leren! Het is oefenen, oefenen en nog eens oefenen. Stapje voor stapje jezelf steeds meer accepteren en mildheid gaan ervaren over wie en hoe jij bent. Als je hier moeite mee hebt kun je een klein beginnetje maken door voor de spiegel te gaan staan en tegen je spiegelbeeld te zeggen: ‘Ik vind … best wel oké aan mijzelf.’ Je hoeft niet meteen volle liefde voor jezelf te voelen, zet gewoon maar een klein stapje dichterbij. Dan kan het langzaamaan gaan groeien.

Schrijf jezelf een brief

Ik wil je uitnodigen om ook een liefdesbrief aan jezelf te schrijven. Om onder woorden te brengen dat je liefdevol naar jezelf wilt kijken. En dat je dat kunt omdat je prachtig geschapen bent door je hemelse Vader. Dat is de bron waar je uit mag putten. Als ik naar mezelf kijk, voel ik ook echt niet alleen maar liefde voor mezelf hoor. Ik ben ook gefrustreerd over mijn mindere kanten en soms ben ik mezelf even helemaal zat. Maar ik probeer steeds weer terug te komen naar mijzelf en dan te zeggen: ‘En toch houd ik van je, want je bent geschapen naar het beeld van je Vader!’

Misschien lukt het je niet om in een keer een hele brief te schrijven. Neem er dan eens elke week een of twee momentjes voor om twee regels te schrijven. Je brief groeit dan langzaam, net zoals jij in liefde naar jezelf kan groeien. Heb je je brief af, lees hem dan regelmatig aan jezelf voor. Als je houdt van jezelf en jezelf accepteert zoals je bent, kun je ook liefde gaan uitstralen en doorgeven aan een ander. En ik denk dat dat Gods hart laat overstromen van blijdschap!

Houd jij van jezelf? Wil jij dat ook leren? Ik ben benieuwd naar jouw brief!

Photo by Freddy Castro on Unsplash