Verborgen Verhalen – interview met “Kato”

Wat voor drama’s spelen zich op jouw school af? En kan het nog dramatischer dan in de serie Verborgen Verhalen? De serie werd afgelopen maanden door de EO uitgezonden, en is nu in zijn geheel te zien op NPO Gemist. Ik belde met actrice Julia Nauta, die de rol van Kato speelt. Lees je mee?

Je speelde in de serie Verborgen Verhalen. Waar kunnen we je nog meer van kennen?

Ik speel nu in Soof the Musical. Maar een paar jaar geleden, in 2013, deed ik mee aan het junior songfestival met mijn zus. En vanaf mijn zesde speelde ik al in musicals zoals Mary Poppins, ik zat in Kinderen voor Kinderen, en afgelopen kerst speelde ik nog bijvoorbeeld in Kerst met de Kuipers.

Hoe was het om in deze serie te spelen?

Het was heel erg vet. Er waren eerst twee castingdagen, waarop ik auditie deed om Katinka te spelen. Na de tweede dag vertelden ze me dat ik het geworden was, maar het was voor de rol van Kato. Daarna gingen we filmen, en dat waren 2 dagen en dat was heel leuk om erin te komen. Voor de crew ook, want die hadden na de serie in 2014 weer zin om te beginnen.

Je speelde de rol van Kato, wat voor meisje is ze?

Kato is twee keer weg gepest van andere scholen en nu zit ze op een nieuwe school. Ze ontdekt dat door mee te doen met de populaire meiden ze niet gepest wordt. Ze is eigenlijk best onzeker, en ze is natuurlijk ook een echte puber. Ze heeft struggles met zichzelf, en ook met haar moeder. Maar ze weet best dat wat ze doet niet ok is.

Kato is een pester en confrontatie met Katinka in de kantine was best heftig. Waarom doet ze dat?

In het scenario staat natuurlijk niet waarom Kato dat doet, maar ik vond het ook best heftig. Als kijker en als actrice moet je daar zelf een invulling aan geven. Voor mijzelf: ik denk dat Kato getriggerd werd door het feit dat Katinka wist dat ze van 2 scholen gepest was. Sommige mensen worden dan verdrietig en lopen weg, maar Kato kan dat niet aan. Ze wil Katinka terugpakken met woorden en die heeft ze niet, dus doet ze het met daden.

Wat ook heftig was dat eigenlijk niemand in de kantine dan voor haar opkomt, en iedereen gewoon kijkt.

Je speelt de rol van pester. Ben je zelf wel eens gepest, of was je zelf misschien de pester?

Ik heb sowieso niemand zelf gepest, maar ik heb juist ook wel geprobeerd om iets te zeggen van vervelende opmerkingen. Pesten is eigenlijk zo’n raar fenomeen, dat mensen dat nog doen is gek. Vooral omdat ze niet lijken te beseffen dat het niet cool is om anderen op die manier pijn te doen. Ik ben zelf ook nooit gepest, maar ik weet wel hoe het is om buiten gesloten te worden of opmerkingen te krijgen van jaloerse meisjes. Gelukkig speelde dit alleen op de basisschool, niet op de middelbare.

Zonder alles weg te geven wat er gebeurt: ik vond het einde best goed. Kato beseft dat wat ze doet echt niet ok was, en schrijft een brief naar Katinka. Maar zelf vond ik het raar dat ze toch niet helemaal leek te beseffen dat Debbie en Sara daar ook een rol in speelden… hoe zie jij dat?

Ik begrijp de verwarring daarin wel, maar ik denk dat het niet persé ligt aan Sara en Debbie. Als Kato niet zo was door gedraaid was er niks aan de hand geweest. Die meiden hebben natuurlijk wel input gegeven, maar Kato had ook kunnen zeggen: “wat willen jullie nou, ik ga hier niks mee doen”. Ze heeft een eigen verantwoordelijkheid, een eigen mening, die had ze ook kunnen volgen.

En dan de laatste vraag: wat kunnen meiden leren van deze aflevering?

Doe lekker je eigen ding! Katinka is bijvoorbeeld anders dan Sara en Debbie, ze luistert klassieke muziek bijvoorbeeld. Maar dat is ok, en juist ook leuk. Zoek je eigen weg, trek je niet teveel aan van wat anderen misschien vinden. Ontdek wat je zelf leuk vindt, luister naar muziek die jij leuk vindt, en draag ook wat jij graag wil dragen. En ook: de achtergrond die je hebt, wat je hebt mee gemaakt speelt mee in de keuzes die je maakt. Dat is belangrijk om niet te vergeten.

Dank je wel voor dit interview! Succes nog met alles!

Heb jij Verborgen Verhalen al gezien? Wat vond je er van?

Copyright beelden: Dinand van der Wal / BING Film / EO