Als moederdag pijnlijk is – heftig verhaal

Niet voor iedereen is moederdag een leuke dag. Het kan pijn doen, omdat je geen moeder meer hebt, of omdat je geen goede band met je moeder hebt. Misschien mis je je biologische moeder… Dieke mailde ons, dat ze graag haar verhaal wilde vertellen, omdat zij niet blij wordt van moederdag. Daar geven we graag aandacht aan. Je weet dat we op Huis van Belle realistisch zijn, het leven is niet altijd leuk, helaas.

Dieke*: “Dit is voor mij heel moeilijk te vertellen omdat ik altijd het gevoel had en heb dat ik niet gewenst ben dit kwam omdat ik weinig tot geen aandacht van haar kreeg. Terwijl de rest van het gezin dat wel kreeg. Altijd had en heb ik het gevoel dat ik moet presteren om maar een beetje aandacht te krijgen… Nooit was er een arm om mij heen op de momenten als ik er een nodig had.. En het is niet zo dat ik haar hierom haat ofzo maar het is wel ontzettend lastig als je niet weet dat of je moeder van je houdt… Het is voor mij dan ook altijd heel erg pijnlijk om een moeder te zien die haar dochter een knuffel geeft of wat dan ook.

Waarom lukt het niet tussen jou en je moeder?
Dit is heel moeilijk te zeggen. Ik denk dat het altijd al zo is geweest. Omdat we thuis met een groot gezin zijn moeten mijn ouders sowieso hun aandacht al verdelen. Daarnaast heb ik een broertje met PDD-nos die heel veel aandacht vraagt. Zelfs zoveel aandacht dat de aandacht die ik nodig heb niet krijg. Ook ben ik het derde kind wat ook een moeilijke positie is omdat je altijd ergens tussen “hangt”. Ik heb ook een oudere zus. En het was altijd mijn moeder en mijn zus en daar was niks tussen te krijgen. Toen ik kleiner was merkte ik het nooit zo heel erg maar nu ik ouder wordt begin ik het echt te missen. Omdat dat contact met je moeder zo belangrijk is.

Hoe komt het dat je denkt dat je niet gewenst bent?
Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik moest presteren om liefde te krijgen. Mijn oudere broer en zus hebben allebei vwo gedaan en ik doe havo waardoor ik me heel erg minderwaardig ging voelen. Ik moest van mezelf hele hoge cijfers gaan halen omdat ik dacht dat ik op die manier de liefde van mijn ouders maar vooral van mijn moeder kon krijgen. Ook hebben mijn ouders een aantal keer gezegd dat ze maar 2 kinderen wilden hebben. En ik ben het 3e kind…

Hoe gaat het nu tussen jullie, hoe doen jullie tegen elkaar?
We doen op zich wel heel erg normaal tegen elkaar omdat ik heb geleerd dat als ik heel erg opstandig tegen haar wordt dat het alleen maar erger wordt. En het komt denk ik ook omdat ik ben opgevoed met het christelijk geloof dat je je ouders moet eren. Maar dan nog is het heel erg moeilijk. Want hoe kan je nou je moeder eren als ze je heel erg weinig aandacht krijgt. En het is ook nog eens heel apart dat zodra ze niemand heeft, bijvoorbeeld mijn zus of mijn vader, dat ze naar mij toekomt. Want op die momenten ben ik opeens wel in beeld. En dat is ook heel erg wrang. Ook is het zo dat nu mijn zus uit huis is mijn moeder wat meer naar mij toetrekt en dat doet ook heel erg pijn want ik moe me dan echt tweede keus. Omdat ze niemand anders heeft om naar toe te gaan ben ik maar degene waar ze tegenaan praat.

Wat heb je eraan gedaan een band met je moeder te krijgen?
Ik heb geprobeerd een band met haar te krijgen door dingen tegen haar te vertellen waar ik het moeilijk mee had en waar ik tegenaan liep in de hoop dat ze me zou begrijpen en zou helpen. Ook probeerde ik doormiddel van kaartjes met daarop te zetten “ik hou van je” hetzelfde van haar terug te krijgen.

Hoe zou je het het liefst zien met je moeder?
Dat ze een vriendin van me is. Dat ik haar alles kan vertellen wat me bezig houdt. In plaats van dat ik naar de moeder van mijn vriendin ga dat ik naar mijn moeder ga met mijn problemen. Dat ze gezellig met me gaat winkelen. Ja dat het echt een vriendin van me is dat is wat ik het allerliefste zou willen!

Wat doet het met je, hoe het nu gaat?
Het doet heel erg pijn, zeker als ik moeders zie met haar dochter of dochters die elkaar gewoon even een knuffel geven en heel goed met elkaar op kunnen schieten.

Hoe zie je de toekomst voor je?
Ik hoop dat op een of andere manier mijn moeder gaat inzien dat ik ook aandacht nodig heb. Dat ik het nodig heb dat zij mijn vriendin is.

Lieve Dieke, en lieve andere meiden van wie het lastig gaat met je moeder. Weet dat je gewenst bent, dat er een reden is dat je hier bent. Ik weet dat het misschien moeilijk te zien is, want je moeder, dat is je basis. Zij hoort je bij te brengen dat je er mag zijn… Dat doet veel pijn. Als je nou ook zo’n verhaal hebt, en je durft het niet te vertellen aan je moeder, praat er dan in ieder geval met iemand anders over. Laat desnoods dit artikeltje zien, om aan te geven hoe je je voelt. Heel veel sterkte!

*Dieke is niet haar echte naam.