Als slaven te midden van zoveel rijkdom

In deze blog wil ik je meenemen naar het verhaal van Nehemia, één van de profeten uit het oude testament. Nehemia kreeg de opdracht van God om de stadsmuren van Jeruzalem te herstellen, deze lagen namelijk flink in puin… Ik wil je meenemen naar het moment dat het volk van God zijn zonden belijdt, want welke les kunnen wij hieruit meenemen?

Zonden belijden

In hoofdstuk 9 belijden de Israëlieten de zonden van hun voorouders. Dat betekent eigenlijk dat zij sorry zeggen tegen God voor de verkeerde dingen die hun ouders, opa’s en opa’s of zelfs overgrootouders hebben gedaan. In het Oude Testament is namelijk te lezen dat de Israëlieten telkens weer tot God riepen wanneer zij in een moeilijke situatie zaten, maar ook dat zij God de rug toekeerden als het weer beter ging.

Eigenlijk als een soort teken dat zij God niet meer nodig hadden. Ze begonnen bijvoorbeeld andere goden te eren en maakten zelfs een gouden kalf. Keer op keer is te lezen hoe verdrietig God hiervan werd, maar ook hoe hij telkens weer wonderen deed. Hij spleet de zee, leidde de Israëlieten elke dag en zorgde altijd voor genoeg water en voedsel. God laat zich door dit hele verhaal zien als een vergevende, genadige, liefdevolle, geduldige en trouwe God. Hij heeft de Israëlieten nooit verlaten.

Als slaven te midden van rijkdom

In Nehemia 9 staat opnieuw dat de Israëlieten zich nu weer in een benarde situatie bevinden. In vers 35 en 36 staat het volgende geschreven: ‘Ondanks het feit dat U hun (het Israëlische volk) dit koninkrijk en nog andere zegeningen had geschonken, hebben zij U niet gediend. U gaf hun een ruim, rijk land maar zij weigerden zich af te keren van hun kwade praktijken. Nu wonen wij als slaven in dit land vol overvloed dat U onze voorouders hebt gegeven! Als slaven te midden van rijkdom.’

Toen ik dit stuk voor het eerst hoorde en las, kwam het ontzettend bij mij binnen. God gaf de Israëlieten zoveel. Ik beeld mij in dat zij beschikten over een prachtig land dat vol in bloei stond. Zoals beschreven is, had God hen een ruim en vruchtbaar land gegeven. Toch waren de Israëlieten daar nu slaven omdat zij zich niet omkeerden van wat zij verkeerd deden. Je vraagt je misschien af wat dit betekent. In mijn ogen geeft God ons allemaal zo’n leven in overvloed. Of tenminste, dat wil Hij geven.

Wat houdt ons tegen?

Toch kiezen wij er zo vaak zelf voor om niet het leven te leven dat God voor ons bedoeld heeft. Hoe vaak kiezen wij niet ons eigen genot boven God? Hoe vaak houden wij ons vast aan dat ene dat ons controle en houvast geeft? Hoe vaak durven wij Hem niet te volgen door de angst om alle vastigheid te verliezen? Houden wij onszelf soms niet een beetje gevangen te midden van zoveel rijkdom en zegeningen? Door de angst om te verliezen of juist door verkeerde dingen die we eigenlijk niet willen opgeven?

Ik geloof dat als wij écht voor Jezus kiezen, er een leven vol vrijheid en liefde op ons wacht. Dat als wij écht voor Jezus kiezen, wij in Zijn naam een verschil kunnen maken. Betekent dat dan dat een leven met God altijd makkelijk of pijnloos is? Nee, dat denk ik zeker niet. Maar wat ik wel denk, is dat het zoveel mooier is dan wanneer je maar gewoon je eigen ding doet. Een leven met Hem is zoveel meer waard en zoveel kostbaarder dan het veilige leventje aan de kade.

No longer slaves

Lieve Belle, ik wil je uitdagen om in te stappen, om de zee op te gaan. Om samen met God uit je veilige bubbel te stappen. Zie de rijkdom om je heen. Zie de zegeningen die God voor je heeft en durf daarin uit te stappen. Houd jezelf niet langer slaaf. Je bent een koningskind, bestemd om voor Zijn naam te leven. Laat je niet langer leiden door angst of door zonden. Durf je om te draaien naar het licht. Strek je uit naar Hem en open je ogen. Zie al dat moois dat op je wacht. En durf te geloven, durf te geloven dat als jij instapt, Hij op je wacht.

Wat houdt jou gevangen en wat houdt je tegen om voor het leven in overvloed, dat God ons wil geven, te kiezen?

Photo by Hannah Busing on Unsplash