Hou jij een dagboek bij?

Het is een typisch meidending: praten over je gevoelens, eindeloos met je vriendinnen. Over jongens, liefde, school, je ouders en jezelf. Maar schrijf jij het ook op? Ik hou al heel lang een dagboek bij en wil het daarover eens met je hebben.

Maandagavond is lange tijd mijn alleen-avond geweest. Lekker met een pizza en wijntje op de bank Grey’s kijken en daarna de computer aan (ja handgeschreven is wel heel lang geleden) om in mijn dagboek te schrijven. Die maandagavond is verschoven naar de zondagmiddag.

Dagboek bijhouden
Sinds ik zo oud was als jij, schrijf ik regelmatig op hoe het met me gaat. Dat vond ik vroeger altijd wel lastig. Ik deed mijn best om mooie zinnen te maken, alsof ik een soort boek schreef. Als ik nu schrijf, laat ik het uit me stromen. Ik denk niet na over wat ik schrijf maar schrijf alles op wat in me opkomt. Waar ik op dat moment mee zit, als ik iets uit wil pluizen, bijvoorbeeld wat de oorzaak van iets is of gewoon, als ik heel druk in mijn hoofd ben.

Als ik druk in mijn hoofd ben, dan heb ik moeite met tot rust komen. Moeite met me concentreren op andere dingen omdat ik veel nadenk. Het blijft maar door mijn hoofd spoken en ‘s nachts slaap ik er vaak niet van. Als ik het dan op schrijf, is het uit mijn hoofd en slaap ik weer lekker. Vaak luister ik nog een liedje of praat ik er met God over. Daarna voel ik me dan echt een stuk rustiger. Momenteel heb ik liefdesverdriet. Het is uit en daarover heb ik veel vragen (later zal ik er nog een blog over maken). Als je een relatie hebt, denk je dat dat voor altijd is (dat dacht ik tenminste). Die vragen en mijn verklaringen schrijf ik op, dat geeft lucht.

Levensverslag
Mijn dagboek is nu een soort levensverslag geworden. Regelmatig lees ik terug. Ik zie dan hoe in de war ik ergens over was, wat mijn gevoelens waren. Vaak heb ik er Bijbelteksten bij gezet die ik na het schrijven las en die dan van toepassing waren. Ook zijn het weleens brieven. Aan God, aan mensen van wie ik afscheid moest nemen, aan mijn ouders. Ook staan er vaak songteksten van liedjes in, omdat ik me daar dan in herken. Het is mooi om zo’n document van je leven te hebben maar het is ook wel tof als je gelooft. Omdat ik, al teruglezend, zie hoe vaak God er voor me was. Hoe vaak Hij me bemoedigd heeft door me rust te geven of een tekst die precies op mij van toepassing was. Of als ik lees dat ik toch altijd weer uit de shit ben gekomen, hoe lastig het ook leek toen ik er in zat. Nee, ik zie niet altijd achteraf waarom ik iets moest meemaken, maar ik zie wel dat God me geholpen heeft er doorheen te vechten. En soms moet je vechten, gewoon omdat God het van je vraagt.

Een paar tips voor als je ook een dagboek bijhoudt of wilt gaan bijhouden:
– Schrijf alsof je tegen jezelf praat, laat het gewoon uit je komen en typ met je gedachten mee.
– Zorg ervoor dat het alleen voor jou is, zet het in een verborgen mapje op je computer.
– Maak er een document van, schrijf liedjes op waar je steun aan hebt en teksten die je tegenkomt (hoeft niet perse uit de Bijbel natuurlijk). Als je later terugleest, zul je zien dat je er toen iets aan hebt gehad.
– Als je geschreven hebt, laat het dan ook los, wat het ook is. Je vragen, je liefdesverdriet, je boosheid op iemand. Leg het bij God neer.

Hou jij een dagboek bij?

Bron beeld: Weheartit.com