Levenslesje #3 Ups en downs horen erbij

Je voelt je vast ook weleens rottig. Misschien wel met een reden. Je ouders die gescheiden zijn, je vriendin die lelijk doet. Maar het kan ook heel goed zonder reden zijn. Ik word weleens wakker met een rotgevoel. Soms omdat er een nare herinnering opkomt. Of omdat ik iets moet loslaten maar dat toch niet kan. Of omdat ik me een beetje eenzaam voel…

Nu is er een psychiater (iemand die veel weet van onze psyche, van hoe het werkt met onze emoties en hersenen) Dirk de Wachter, hij schreef het boek Borderline times. Hij zegt in zijn boek: we zijn eigenlijk allemaal eenzaam, zijn misschien instabiel, weten niet precies wie we zijn en vragen ons af waarom we hier zijn. Hij geeft aan: zolang het met onze omstandigheden goed gaat (je school gaat goed, je ouders hebben een fijn huwelijk etc), gaat het met onszelf ook wel goed. Maar zodra om ons heen dingen dreigen in te storten, gaan we ook aan onszelf twijfelen.

Niet elke dag is fantastisch

Ik herken dat wel. Ik word vaak erg blij van een mailtje met een leuke boodschap. Blijven een dag zulke mailtjes uit, dan vraag ik me af of het allemaal nog wel leuk is. Wat Dirk zegt is: het is niet elke dag fantastisch. Het is soms gewoon wat minder.

Herken jij dit? Laatst kreeg ik ook de vraag van iemand: waarom ziet het er op facebook allemaal zo happy uit? Ik ben niet happy! Ik vind dat zelf ook wel. Als ik op vrijdagavond een beetje verdrietig ben na een leuke week die ik met niemand kan delen, doet het pijn te zien dat mijn facebookvrienden wel iemand hebben om mee uit eten te gaan. Want daar posten we natuurlijk een foto van :)

Tja, wat doe je hier nou aan? Wat deze meneer zegt is: accepteer dat ups en downs erbij horen. Het leven kan niet altijd succesvol, fantastisch en leuk zijn. Het leven is niet perfect. En ik weet zeker dat jij daar ook ervaring mee hebt. Afgelopen weekend vertelde een vriendin me wat ze gehoord had in een preek: God schiep het licht. Maar het donker is er ook. En dat donker komt zo nu en dan opzetten. Het hoort erbij.

Misschien om het ietsje praktischer te maken, wat helpt?

– Je basis zoeken. Afhankelijk zijn van wat anderen je voor leuks laten weten, is geen stabiele basis. Wat mij helpt, is zo nu en dan de ruimte zoeken, naar zee gaan. Met God praten en vechten. Na zo’n wandeling heb ik vaak weer helder wat de bedoeling is, wat God van me verwacht. Dat het niet perfect is maar dat Hij er wel voor me is. Zoek ook zo’n plek!
– Als je je eenzaam voelt: zoek mensen op. Je bent echt niet zo alleen als je denkt. Maar: vlucht niet in de afleiding en zorg ook dat je af en toe alleen bent. Zoek de plek in je hart op waar jij oke met jezelf bent.
– Accepteer. Heb je af en toe een mindere dag? Doe wat je normaal ook zou doen en ga er vanuit dat het de dag erna weer minder is.
– Stel je verwachtingen bij. Supercalifragilisticexpialidocious is echt alleen weggelegd voor Mary Poppins. Je moet hard werken om dingen te bereiken. Maar kijk ook eens naar alles wat je wél hebt. Ik noem dat het Syrie-argument. Het klinkt hard, maar als ik maar even denk aan mensen in dat soort landen, schaam ik me al snel voor mijn verwende gedachten.

Wat vind jij, horen ups en downs erbij?

Foto: Henrike