Levenslesje #9 – Om hulp vragen loont

Je vriendin maakt haar wiskundetoetsen met gemak maar jou kost het moeite. Alleen…toegeven dat je haar hulp wel zou willen, is een beetje sneu. Toch? Straks gaat ze zich nog beter voelen dan jij. Omdat zij het wel kan…

Oef, je beste vriendin heeft iets naars meegemaakt met haar vader. Ze vertrouwt jou haar geheim toe. Verder vertellen mag niet. Maar jij loopt er nu mee rond…

Zomaar twee voorbeelden. Ik hoef (thank goodness!!) geen wiskunde meer te maken maar moet zo nu en dan wel iets met cijfers. En hoewel ik dat steeds leuker begin te vinden (tja, het zal de volwassenheid wel zijn :)) vond ik dat eerder toch altijd errug vervelend. Ik besloot mijn vader (die van cijfers zijn beroep heeft gemaakt) om hulp te vragen en jawel, het bleek nog leuk ook. Net als vroeger, toen hij me met oeverloos geduld mijn sommen uitlegde.

Om hulp vragen

Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik vind dat om hulp vragen best lastig. Het liefst houd ik alle ballen zelf in de lucht. Best stoer ook nog wel, om te laten zien dat je het zelf allemaal wel redt. Maar toen een tijdje geleden mensen tegen me begonnen te zeggen dat ik het misschien wat overdreef en dat ik nu misschien in de fase was gekomen waarin ik mensen moest gaan inschakelen, besefte ik dat ik moest luisteren. Maar het kostte moeite. Om hulp vragen bleek voor mij gelijk te staan aan het tonen van zwakte. Toegeven dat ik iemand anders nodig heb. Daarnaast betekende het ook dat ik dingen moest loslaten, dat ik die aan anderen moest overgeven. Eng. Doen ze het wel net zo goed als ik? Voelen ze zich wel net zo verantwoordelijk als ik?

Nee, misschien niet.

Maar at least loop ik wat minder krom van de last op mijn rug. Doet me aan iets denken. Weet je nog wat Jezus zei? Kom tot mij, allen die vermoeid en belast zijn. Oef, wat houd ik die last toch graag zelf vast. Maar we doen het onszelf aan. We mogen het 1. bij Jezus brengen. En dat lucht op! ‘s Avonds voor ik ga slapen probeer ik dat te doen. Stil te zijn en met hem te praten over waar ik mee loop. En 2. zijn er zoveel mensen die ons willen helpen. Elke woensdag zitten we nu met een groep meiden op kantoor. Meiden die willen helpen bij het nog groter maken van Huis van Belle en het nog leuk vinden ook. Hoe tof is dat?!

Vind jij het moeilijk? Om hulp vragen?