Spreuken 15:16 – over struggles tijdens de collecte
De collecte: het is voor mij een bron van moeilijkheden. Er gaat een lang gebed aan vooraf waarin ik me erop kan voorbereiden, maar dan moet ik er aan geloven. Van mijn ouders krijg ik twee of drie bonnetjes, en vervolgens begint het – ik moet de briefjes met mijn leven beschermen tegen mijn brusjes.
De strijd om de bonnetjes
Terwijl de strijd om de bonnetjes voortduurt, komen de collectezakken steeds dichterbij. Als ik nog meer dan één papiertje overheb, begint het volgende dilemma: hoeveel bonnetjes stop ik in elke collectezak? Verdeel ik ze eerlijk over de drie zakken, of spek ik mijn eigen kerk wat meer dan de CGK Nederland? De collecte Kerk & Jeugd kreeg vanzelfsprekend de drie bonnetjes van mij. En het goede doel doet het ook goed ten opzichte van de CGK-collecten. Maar dan is de vraag: laat ik de zakken waar ik niets in doe, onverschillig langs me heen gaan, of maak ik een gebaar alsof ik er rijkelijk wat muntjes in strooi? Hoewel – dan zou ik gelijk door de mand vallen zonder het kenmerkende tinkelende geluid. Meestal kies ik dan ook voor het eerste, want ik ben een arme student hè. Het hebben van muntjes behoort tot een van mijn toekomstidealen.
Dit flitste allemaal door mijn hoofd terwijl ik speelde met de oranje briefjes van 75 cent. Een fortuin.
Laatst kwam ik tot een inzicht: wij studenten zíjn een goed doel! We moeten lenen om rond te kunnen komen, ons eten is niet bepaald voedzaam (we moeten het doen met onze eigen kookkunsten) en onze persoonlijke hygiëne wordt nogal eens verwaarloosd – we zijn overgeleverd aan huisgenoten die niet weten hoe de wc schoongemaakt moet worden (‘Gewoon met het vaatdoekje toch?’). Dit flitste allemaal door mijn hoofd terwijl ik speelde met de oranje briefjes van 75 cent. Een fortuin.
We leven in een gebroken wereld
Enfin! Mijn gedachten dwaalden af naar aardse zaken. Terug naar de collecte. In steeds meer kerken wordt digitaal betalen ingevoerd: met één klik op je telefoon belandt het geld virtueel in de collectezak. Zou dat niet enorm schelen? De voordelen: 1) Geen gevechten meer, 2) geen sociale druk (gewoon de helderheid van je scherm op z’n laagst zetten en dan ziet niemand wat je doet, kwam ik als stalker helaas achter) en 3) het levert meer op, want bonnetjes kunnen niet meer vergeten worden! Hoewel… Mensen zoals ik zullen voor een nieuwe uitdaging komen te staan: onze telefoon niet ergens achterlaten. Zal de collecte ooit zonder moeilijkheden zijn? We leven natuurlijk in een gebroken wereld, maar ooit – ooit is er geen collecte meer nodig. Wat een heerlijk vooruitzicht!
Wordt in jouw kerk al digitaal gecollecteerd? Zou het meer opbrengen, denk je?
Foto door Nienke van Denderen fotografie voor Belle
