Twijfels als golven
De bomen waaien heen en weer. En ik zit op een bankje voor mij uit te staren. Om mij heen dwarrelen bladeren. Ik zit niet vaak op dit bankje, maar als ik er zit, is dat om na te denken. Dan weet ik het even niet. Dan lijkt het alsof mensen denken dat het wel perfect zit, mijn geloofsleven. Maar vaak is het het tegenovergestelde. Dan slaan twijfels toe.
Meer dan 2000 jaar geleden, was er ook iemand die twijfelde. Het was toen nacht. En er voer een boot op zee. Water klotste tegen de boot aan en de boot schommelde. In de boot zat een groep mannen. Het waren de leerlingen van Jezus, maar Jezus zat niet in de boot.
De nacht ging al bijna over in de dag toen de leerlingen opeens iets op het water zagen. In de verte kwam iets hun kant op. Ze schrokken. ‘Een spook’, riepen ze. Maar toen hoorden ze Jezus praten. Hij vertelde hen dat ze niet bang moesten zijn. Petrus antwoordde: ‘Jezus, Heer, als u het bent, zeg me dan dat ik over het water naar u toe moet lopen’. ‘Kom’, zei Jezus. En Petrus stapte over de rand van de boot, en liep naar Jezus. Maar opeens voelde hij hoe hard het waaide, en hij zonk naar beneden. Jezus pakte zijn hand en vroeg aan hem waarom hij getwijfeld had. Toen ze daarna in de boot gingen zitten, ging de storm liggen. De leerlingen bogen zich voor Jezus neer en zeiden: ‘U bent echt de Zoon van God.’
Je twijfels omarmen
Twijfels. Petrus had ze ook. Hij stapte vol goede moed de boot uit, maar de storm en de golven om hem heen werden te veel voor hem en hij zonk. Ik heb ook weleens het gevoel dat de bodem onder mijn voeten vandaan zakt. Dat alles wat ik ooit in de kerk heb gehoord en geleerd heb in de bijbel lijkt te verdwijnen. De zekerheid die ik als kind had over het geloof heb ik niet meer. En ik mis dat wel. Maar de twijfels die ik heb, probeer ik te omarmen. Want waar zekerheid verdwijnt, is ruimte voor iets groters. Is ruimte om verder te kijken dan het bekende. Ruimte om te leren, te lezen, te onderzoeken, te bidden. Een bekende filosoof zei ooit dat twijfel het begin van wijsheid is. En sinds ik de twijfel in mijn geloofsleven heb omarmd merk ik dat. Dat juist waar weten verdwijnt er mysterie verschijnt. Dat God daar verschijnt, want hij is groter dan kennis en weten.
Zekerheid ervaren in je geloofsleven is mooi. Maar weet dat het niet erg is als dat er niet is. Of als dat even verdwijnt. En dat je zeker niet de enige bent. Golven kunnen soms gewoon teveel worden. Maar ook in golven van twijfels, of juist in golven van twijfels, is God.
Photo by Austin Neill on Unsplash
