Vloeken: negeren of reageren?
In series, in de klas, in het OV, of misschien zelfs wel in je familie. Vloeken gebeurt. En het gebeurt veel. Sowieso lijkt het wel of heel Nederland tien keer zo grof is geworden – in zo’n beetje elke zin wordt iets als wtf gebruikt. Anyway, ik vind het soms lastig als ik iemand keihard hoor vloeken. Moet ik er iets van zeggen, of…?
Negeren
Scenario 1. Twee jongens praten met elkaar in de trein. “Serieus, als ik nog één keer naar die verhalen van die gast moet luisteren.” “Echt hè?” “***!” Ik doe mijn oordopjes in en zet keihard muziek op. Scenario 2. Iemand laat iets vallen in de supermarkt. “Ah, ***, ***!” Ik trek m’n wenkbrauwen op, maar zeg niks. Scenario 3. Iemand op straat belt met een vriendin. “Huh, appte hij dat écht? ***, niet normaal.” Ik loop snel door, zeg niets. Random voorbeelden uit real life. Denk dat je wel kunt raden wat er in plaats van de sterretjes gezegd wordt. Weet niet hoe het met jou zit, maar in elk gesprek zijn die sterretjes ook nog eens superoverbodig. Als ik iemand hoor vloeken krimp ik altijd een beetje ineen. Ik vind het behalve disrespectvol – ongeacht of je gelooft of niet – ook gewoon heel rude en lelijk. Maar in het openbaar zeg ik er eigenlijk nooit iets van.
Reageren
Scenario 4. Ik drink koffie met een vriendin. Ze gebruikt “***” als stopwoordje voor alles waar ze verontwaardigd/verbaasd/enthousiast over is. Ik vul haar aan met “… is de Heer” als ze vloekt of “… amen!” als ze ‘omg’ zegt. Scenario 5. Mijn schoonzusje gooit een casual “***” tussen haar woorden door, maar slikt ze weer in omdat ze altijd gelijk na het vloeken herinnert dat ik christelijk ben. Op de een of andere manier voel ik me hier schuldig om en zeg ik ‘geeft niet, ik weet dat je het niet zo bedoelt’. Wat eigenlijk ook gek is. Scenario 6. Een collega heeft issues met zijn computer en ramt als een malle op zijn toetsenbord terwijl hij “***” gromt. Ik vraag of ik hem ergens mee kan helpen en toon begrip voor zijn baaldag – maar zeg er ook bij dat ik vloeken in the workplace (christelijk bedrijf ook nog) niet chill vind.
Negeren of reageren?
Negeren, reageren: het is allebei behoorlijk irritant. Negeren is irritant omdat je je afvraagt of je er iets van had moeten zeggen. Reageren is irritant omdat je je bezwaard voelt. Je wilt niemand kwetsen of voor het hoofd stoten. Ik stel het op prijs als vrienden en familieleden rekening met hun taalgebruik houden waar ik bij ben, maar ik eis het niet van ze. TENZIJ ze bij mij thuis zijn. My roof, my rules. Dan zeg ik er altijd iets van. “Watch yo profanity”, bijvoorbeeld (awesome filmpje van 7 seconden). Of ik trek gewoon een gekke bek – want dat is net zo random als casual vloeken.
Wat vind jij, negeren of reageren?
