Interview Miriam Swaffield

Vandaag lees je het interview wat Rachelle met Miriam had op de EO-Jongerendag.

Wie is Miriam?

“Ik ben 29 jaar en ik houd van Jezus al zo lang als ik me kan herinneren. Dat heeft mij echt gevormd tot wie ik nu ben en hoe ik mijn leven leef. Ik zou mezelf omschrijven als levendig en doelbewust, iemand die heel veel van mensen en God houdt. Ik word het meest blij van mensen, zeker als ik zie hoe God de mensen ziet en als ik mijn kleine bijdrage kan leveren door mensen er aan te herinneren hoe God hen bedoeld heeft.”

Waarvan zeggen jouw vrienden: “dat is typisch Miriam”?

“Nou, ik houd dus van lachen en vind de meeste dingen grappig. Zelfs in situaties waarin er eigenlijk niks grappigs is, zoals in een heel serieuze bestuursvergadering. Ik ben altijd in staat ergens de lol van in te zien. Ik heb er geen moeite mee om om mijzelf te lachen of om het onderwerp van de grap te zijn. Ik houd van gek doen, van kinderen, van naar buiten gaan en actieve dingen te doen, van het strand en van met mensen omgaan.”

Wat betekent vriendschap voor jou?

“Vriendschap is een sleutelwoord in mijn leven. Bijvoorbeeld in hoe we ons verhouden tot God. Hij is mijn Vader, maar ook een Vriend. Vriendschap heeft ook te maken hoe we met anderen omgaan. Ik heb altijd vertrouwd op andere mensen in mijn omgeving. Ik wil niet een individu zijn met individuele doelen, of geobsedeerd naar binnen gericht zijn. Ik wil op zo’n manier leven dat ik vertrouw op de steun van anderen, op het gebed van anderen en op hun vriendschap.

Gemeenschap is de basis, gebouwd op vriendschap. Nu woon ik op mezelf, maar eerst heb ik zes jaar in een gemeenschappelijk huis gewoond met anderen. Dat was geweldig, maar ik geniet nu ook van het op mezelf wonen. Ik hou ervan om mensen uit te nodigen voor het eten en ik leer familiebanden op te bouwen met mensen die geen familie zijn. Dus vriendschap is erg belangrijk voor mij.”

Wat betekent succes voor jou?

“Ik ben niet op een standaard manier ambitieus. Ik heb bijvoorbeeld nooit echt grote carrièreplannen gehad of het gevoel gehad eerst iets te moeten bereiken. Dus voor mij zou succes  zijn, de wil van Jezus kennen en vrij om volledig mezelf te kunnen zijn op elk gebied van mijn leven. Wat mijn leven echt een succes zou maken is dat mensen om mij heen meer van Jezus zouden houden omdat ik op één of andere manier een onderdeel van hun verhaal ben. Dat zou goed nieuws zijn!”

Wat is jouw grootste angst?

“Ik ben niet heel erg bang ingesteld. Vanwege Jezus maar ook omdat ik mezelf probeer uit te dagen mijn angsten onder ogen te zien. Zoals door de EOJD te doen. Dit is twee keer zo groot als waar ik normaal preek, maar ik ga er voor.  Als ik angst voel zet ik het liever om in een gebed dan bang te zijn. Ik vraag dan om de liefde van God.

Ik weet dat het leven in deze wereld afschuwelijk en gebroken kan zijn en dat het niet allemaal goed nieuws is, en ik weet dat mensen heel kwetsbaar zijn en dat er reële vijanden zijn. Dus daar wil ik voor bidden.”

Hoe zie jij terrorisme en hoe zou je daar over preken?

“Ik denk dat de media angst creëeren rondom terrorisme. Maar ik weet Wie mij vasthoudt en ken de aanwezigheid van God. Ik weet dat God in mij en met mij is. Hij zal mij nooit verlaten zelfs niet in de dood. Daarom zullen de slechtnieuwsverhalen uit de media over terrorisme mij niet tegenhouden om bijvoorbeeld naar London te gaan of andere grote steden. Als je echt moedig bent, bidt dan voor die mensen waarvan de wereld zegt dat je er bang voor moet zijn.”

Hoe hoor jij Gods stem?

“God trekt mijn aandacht terwijl ik uit de Bijbel lees. Ik houd erg van journalling waarbij ik mijn gedachten en gesprekken met God opschrijf. Het is een beetje zoals in de psalmen; ik schrijf brieven aan God en de antwoorden die God mij geeft. Ik heb geleerd de Heilige Geest te herkennen in alledaagse dingen. Soms als een por in mijn zij dat me stilzet waardoor ik besef dat ik echt met iemand op straat moet praten, of dat ik een vriend een bepaalde vraag moet stellen of ergens voor moet bidden. Het is alsof je een huisgenoot hebt met wie je leert samen te leven. Je leert beetje bij beetje zijn karakter kennen, waar hij van houdt en waar niet van. Net als het ontwikkelen van een vriendschap.”

Wat voor advies zou jij geven over bijbellezen?

“Als je niet wilt dat social media de grootste stem in jouw leven is, zorg dan dat je het Woord van God in je leven krijgt. Probeer er een gewoonte van te maken dagelijks uit je bijbel te lezen. Al is het een hoofdstuk elke avond voor je gaat slapen of  ’s ochtends voordat je naar school gaat. En zorg er alsjeblieft voor dat je een bijbel hebt van papier! Een echte bijbel, niet een scherm. Want van een scherm raak je afgeleid. Je hersenen onthouden informatie beter vanaf papier. Ten tweede zou ik willen zeggen dat je je niet schuldig moet voelen als je de bijbel niet zo vaak leest als je zou willen. Je kunt elke dag opnieuw beginnen. Ik geloof niet dat God boos is als je niet meer gelezen hebt, maar ik geloof dat Hij heel enthousiast wordt wanneer je weer begint.”

Heb je een voorbeeld van een storm die je hebt overwonnen met Jezus?

Toen ik niet toegelaten werd tot de universiteit. Ik had een lijstje van drie universiteiten waar ik een goed gevoel bij had. En dat waren precies de drie universiteiten waar ik niet toegelaten werd. Iedereen was diep verontwaardigd; mijn school, mijn ouders. En ik? Ik was in de war. Ik had toch het schoolsysteem goed doorlopen met goede cijfers en alles? Ik had echt verwacht dat ik zonder moeite toegelaten zou worden. In plaats daarvan gingen al mijn vrienden naar de universiteit en bleef ik alleen thuis achter. En ik dacht: wat is nu het plan??

Het voelde het alsof God zei; jij moet wachten want Mijn plannen zijn niet altijd hetzelfde als jouw plannen. Dat was echt een grote uitdaging voor mij, ik moest helemaal opnieuw bedenken wat ik met mijn leven wilde. Het voelde als een storm, als falen.

Maar toen leerde ik wat echt belangrijk is. Dat God groter is dan mijn cijfers, dan een diploma of een universiteit en dat God met mijn leven kan doen wat Hij wil. Dus, omdat je toevallig zo getraind bent dat je toegelaten zou kunnen worden tot de beste universiteiten, betekent nog niet dat het gaat gebeuren en betekent ook niet dat God vindt dat je een diploma nodig hebt om te doen wat je moet doen.

Doordat dit gebeurde ontdekte ik een opleiding die helemaal bij mij paste, het bestond nog maar net en bleek geknipt voor mij. Ik zou nu niet zijn waar ik nu ben als ik niet die studie was gaan doen in die stad bij die kerk in die tijd met die mensen.

Sommige stormen waaien niet zomaar over en zijn een lange pijnlijke reis door het leven. Mijn ouders zijn gescheiden en dat is een voortdurende pijn in mijn leven. Het is nog steeds niet makkelijk. Het is een voortdurend proces door pijn heen met mensen die geleidelijk aan groeien en genezen en leren om een nieuwe weg te gaan. Ik moet hierin echt vertrouwen op de aanwezigheid van Jezus.”