Zomerverhaal 2019

Ben jij al begonnen aan het zomerverhaal? Deel 1 van het zomerverhaal vind je hier, het tweede verhaal vind je hieronder!

‘Heb je dat nog nooit gezien ofzo?’ grinnikt het meisje. Jinte weet even niet waar ze naar moet kijken. Het meisje lacherig aan de ene kant en aan de andere kant de smerigste wc die ze ooit heeft gezien. ‘Voordat je het vraagt, ja dat is ook van mij. En nee, dat ga ik niet opruimen. Daar hebben ze toch een schoonmaker voor?’ Jinte zegt niets. Het is duidelijk dat ze geen hoekje van de wc heeft schoongelaten toen ze erboven hing. Stukjes kots drijven nog in het water. Ze moet er bijna zelf van overgeven.

‘Ben je ziek?’ vraagt Jinte dan. Ze kan maar beter aardig tegen haar doen, besluit ze. En aan het meisje haar gezicht te zien, werkt het beter dan verwacht. ‘Zoiets ja,’ grinnikt het meisje. Ze steekt haar hand uit. Die blijft vragend in het midden van de ruimte hangen en Jinte kijkt er aarzelend naar. Het meisje kijkt net zo vragend op. ‘Je hebt net…’ stamelt Jinte. Dan beginnen ze beiden te lachen. ‘Oh ja, dat is best smerig van me, sorry.’

‘Zo beter?’ vraagt ze terwijl ze haar net gewassen handen aan haar broek afveegt.

Jinte lacht en knikt. ‘Jinte.’

‘Naomi,’ zegt het meisje met een glimlach terwijl ze Jinte van top tot teen bekijkt. ‘Ik heb je hier nog helemaal niet gezien. Hoelang ben je hier al? Ach, weet je wat,’ ratelt ze verder, ‘vertel het anders bij mijn tent! Lisa is daar ook. Ze is echt heel aardig, net zoals ik.’ Ze begint weer te lachen. Wat is er zo grappig? vraagt Jinte zich af. Ze kijkt op haar horloge. ‘Ik weet het niet… Ik denk dat ik zo weer naar de tent moet gaan.’ Naomi’s blik verandert meteen. ‘Morgen misschien?’ probeert Jinte dan.

Naomi schudt haar hoofd en haar lange, bruine krullen, schudden hevig met haar mee. Dan steekt ze haar arm door de arm van Jinte. ‘Nee,’ lacht ze. ‘Geen discussie mogelijk, jij gaat met mij mee. Je kan niet mij ontmoeten, zonder Lisa te ontmoeten. Jullie zullen elkaar vast aardig vinden, echt. Ze lijkt wel een beetje op jou, ook blond.’ Zonder verder iets terug te zeggen laat Jinte zich meevoeren naar de tent.

Het is de enige tent in die hele hoek van de camping waar nog een lichtje brandt. Verder is het pikkedonker, op een paar sterren na dan. Die zie je altijd zo goed in Frankrijk. ‘Lisa!’ roept Naomi. ‘Joh, niet zo hard!’ fluistert Jinte. Naomi haalt haar schouders op. ‘Ik heb vrienden gemaakt bij de wc’s!’ De tent ritst open en ineens steekt er een hoofd uit. Het is een grappig gezicht en Naomi en Jinte grinniken zachtjes. ‘Wie ben jij dan?’ zegt het meisje, dat dus kennelijk Lisa heet. Naomi duwt haar naar voren. ‘Dit is Jinte. Jinte is heel aardig. En beter dan ik, want zij kotst tenminste geen camping-wc’s onder. Maar wie weet komt dat nog,’ zegt Naomi met een knipoog. Lisa grinnikt. ‘Ik moet wel echt terug naar de tent,’ begint Jinte dan. Ze voelt zich nog niet helemaal op haar gemak bij deze meiden. ‘Oké, oké,’ zegt Naomi dan. ‘Maar zien we je dan morgen? Kunnen we samen chillen. En geloof me nou maar, wij zijn de enige meiden van jouw leeftijd die je gaat tegenkomen.’ Jinte denkt even na en besluit dan toch in te stemmen. In het daglicht lijkt alles anders en wie weet zijn ze gewoon heel aardig. Ik stel me ook aan, denkt Jinte, terwijl ze wegloopt en nog even naar de meiden zwaait. Ik ga morgen gewoon met ze chillen.

‘Hèhè,’ klinkt het wanneer Jinte en haar gezin de camping weer op rijden. Ze waren met z’n allen een dagje weggeweest en Jinte moest per sé mee. Jinte heeft een vader, een moeder, twee broertjes en een rotzusje. Maar dat mag ze eigenlijk niet zo zeggen van haar moeder, dus niet verder vertellen. Ze hoeft er gelukkig niet naast te zitten in de auto, want haar broertje Elias zit altijd in het midden. Timo zit de hele tijd stilletjes achterin. En deze dag duurde veel te lang. Sophia, haar zusje, liep de hele tijd achter Jinte aan. Ze is twaalf en heeft net het bestaan van Instagram ontdekt. Nu vraagt ze voortdurend of Jinte foto’s van haar wil maken. Net alsof ze er mooi opstaat met haar rode tomatenhoofd. Maar dat zegt Jinte er niet bij.

Naomi en Lisa liggen bij het zwembad, ziet Jinte. Als ze langsrijden zwaait ze even en de meiden zwaaien terug. ‘Vriendinnen gemaakt?’ vraagt haar vader. Jinte knikt. ‘Mag ik ook mee naar hen?’ vraagt Sophia. Er volgt een diepe zucht. ‘Nee, en zo goed ken ik ze nog niet eens. Misschien vinden ze aanstaande brugpiepers wel heel irritant,’ reageert Jinte kattig. Sophia besluit haar mond te houden en kijkt chagrijnig uit het raam als hun vader de motor afzet. Nog geen tien seconden later is Jinte al in haar tent gedoken voor haar zwemspullen. Ze had Naomi en Lisa beloofd af te spreken en het is al super laat! Ze zwaait nog snel naar haar ouders en vertrekt op een drafje naar het zwembad. ‘Jinte!’ Naomi staat tot haar middel in het water en spettert wat water naar haar. ‘Wij zijn vast in het water!’ Jinte gooit de rest van haar zwemspullen bij de spullen van Naomi en Lisa en gaat snel naar het bad. Wanneer ze er een teentje in steekt, trekt ze ‘m snel weer terug. ‘Wat is het water koud,’ roept ze naar Naomi. ‘Ach, stel je niet zo aan,’ antwoordt zij met een grijns. ‘Anders zorg ik wel dat je het water in komt,’ vervolgt ze. Jinte blijft aarzelend aan de kant staan. Nog een keer voelt ze het water met haar blote teen. Veel te koud. ‘Kom nou!’ roept Naomi. Dan voelt Jinte een duw in haar rug en valt ze in het koude water. Ze slaat wild met haar armen om zich heen en komt dan proestend en hoestend weer boven. Als ze naar de kant kijkt, ziet ze daar een lachende Lisa. ‘Je had je eigen hoofd moeten zien!’ lacht ze. ‘Je keek echt nog even zo achterom.’ Ze lacht nog harder om de herinnering. Naomi drijft nog steeds in het water en kijkt naar Jinte. ‘Gaat het?’ Jinte knikt. Ze moest zich nu wel cool houden. ‘Het was maar een grapje,’ vervolgt ze. Precies. Het was maar een grapje, niets om boos over te zijn. Gewoon meelachen. ‘Nu ben je in ieder geval wel nat,’ grinnikt Naomi.

De zon brandt op Jintes bleke huid, terwijl ze opdrogen in de zon. Bah, nog meer sproeten, denkt Jinte. Elke zomer krijgt ze weer eindeloos veel sproeten. Haar moeder vindt het mooi, maar Jinte heeft er een hekel aan. Ze heeft haar ogen gesloten. Was ze nu maar met Anne en Floor op Terschelling. Dan zouden ze nu samen langs het strand lopen en ijsjes eten en samen een hele hoop magazines lezen. Van die leuke quizzen doen enzo. Op Terschelling is het waarschijnlijk ook veel minder warm dan hier in Frankrijk. Ze brandt bijna van haar handdoek en ze verveelt zich. Precies op dat moment komt Naomi overeind. ‘Ik ben wel opgedroogd,’ zegt ze. ‘Zullen we naar de tent? Kom jij ook mee Jinte?’ ‘Is goed,’ antwoordt ze. Ze heeft toch niet echt iets beter te doen hier. ‘Wat gaan we doen dan?’

‘Ik weet nog wel een heel leuk spelletje,’ zegt Naomi. ‘Doen, durf, of de waarheid. En omdat jij er pas net bent, mag jij beginnen.’

‘Dus,’ vult Lisa aan. ‘Doen, durf of de waarheid?’