Hoe eerlijk is de H&M?
Zoals je in mijn vorige blog over de Primark al hebt kunnen lezen kreeg ik al vroeg kleedgeld. Omdat mijn zus kampioen koopjesjager was, ging ik vaak met haar. Er waren toen nog niet veel artikelen over ‘eerlijke kleding’. Mensen die zich daarmee bezig hielden droegen steevast geitenwollen sokken :).
Gelukkig is dat nu anders en merken we aan jullie reacties dat er heel wat meiden zijn die graag het naadje van de kous willen weten. Dus laten we eens verder onderzoeken hoe de Hennes en Maurits (H&M) zaken doet op het gebied van eerlijke handel.
Voor haar
Wist je dat Hennes is het Zweeds ‘Voor haar’ betekent? Eerst was de naam alleen Hennes. Later kocht de eigenaar ook nog een ander kledingmerk en veranderde de naam in Hennes en Maurits. Vanaf toen was het niet meer alleen voor dames maar ook voor heren. Inmiddels zijn er zo’n 3200 winkels over de hele wereld waardoor je in Rusland, Bahrein en Oman hetzelfde truitje kan kopen.
Goed bezig?
Op Wikipedia staat dat H&M zich bezig houdt met een aantal non-profit projecten zoals een ‘Fashion against Aids’ en ‘Water Aid’. H&M Conscious Foundation helpt bijvoorbeeld de bevolking in India met microleningen en trainingen. Van het label ‘Conscious’ vind je op de website 513 artikelen waarvan de meeste voor kinderen zijn. Totaal verkoopt de site 3943 items. Dat is dus 13% van de collectie. Wat zit er in die andere 87 % verwerkt?
Is dit een gevalletje ‘greenwashing’ (je groener voordoen dan je werkelijk bent)?
Rank a Brand
‘Rank a brand’ zegt dat Hennes en Maurits goed op weg is en daar krijgen ze veel reacties op. In dit blogje leggen ze uit hoe ze dit zien. Het komt erop neer dat het maken van kleding een lang proces is waar veel mensen bij betrokken zijn. In die keten van mensen zit altijd wel een oneerlijke schakel en daar heeft ieder kledingmerk last van. Rank a brand wil grote kledingmerken aanmoedigen om bezig te zijn met eerlijke kleding. Daarom geven ze het ‘goed op weg’ label terwijl die weg nog best lang kan zijn.
Kritische consumenten
Zoals ik in mijn vorige blog al zei: kledingmerken moeten steeds harder aan hun eerlijke imago werken omdat de consumenten hier meer op letten. Als wij kritische vragen blijven stellen werken we mee aan een beter arbeidsproces in de lage loonlanden.
Eerlijk gezegd ‘jeukt’ het bij mij wel als mensen zeggen; ‘oh, koop je daar nog kleding? Iedereen weet toch dat dat niet pluis is?’ Soms komt het over als gezeur; bij elk kledingmerk is toch wel wat? Maar toch zet het me ook aan het denken. Wil ik dat andere mensen veel te hard moeten werken onder slechte omstandigheden voor mijn nieuwe truitje? Hmmmm.
Used clothes are not Trashy
Gelukkig ben ik dol op tweedehands outfitjes. En dat is wel een goed idee m.b.t. eerlijke kleding. Heb je het idee dat tweedehands kleding een beetje vies is of dat er geen mooie dingen te vinden zijn?
Misschien brengen deze vrolijke medewerkers van een Amerikaanse 2e handswinkel je op een ander idee ;-)
Wat vind jij van de discussie rondom eerlijke kleding?
