How to: kwetsbaar zijn
Kwetsbaarheid is een thema wat vandaag niet voor het eerst op Huis van Belle beschreven wordt. Toch vind ik het belangrijk voor mezelf en voor jullie er weer eens met elkaar over na te denken. Een handleiding kwetsbaar zijn, kan ik (helaas) niet schrijven. Wel kunnen we nadenken hoe je er een begin mee maakt, wat het inhoud en welke rol God daarin speelt. Durf jij kwetsbaar te zijn?
Kwetsbaar zijn = mooi zijn
Als ik kijk naar de definitie van kwetsbaar zijn, dan is dat niet meteen positief. Er staat bijvoorbeeld ‘iets wat snel op een of andere manier schade oploopt’, ‘broos’, ‘breekbaar’, ‘wankel’, ‘zwak’. En als je kijkt naar dingen in de natuur dan kun je ook zien dat kwetsbare dingen redelijk passen in deze definities. Wat dacht je van een klein madeliefje in de wei: kwetsbaar. Of die luchtbellen hierboven op de foto: kwetsbaar. Een net geboren vogeltje in een nest: kwetsbaar. Maar al die kwetsbare dingen, zijn het ook heel mooie dingen. Je kunt dus kwetsbaar zijn én mooi zijn. Volgens mij is dat ook wat in de Bijbel staat. Wat dacht je van het vers: in zwakheid (of kwetsbaarheid), ben ik sterk. In onze kwetsbaarheid wordt Jezus zichtbaar. En zijn we niet schitterend op juist die momenten?
Kwetsbaar zijn naar God
Als ik voor mezelf naar bovenstaand vers kijk, vind ik dat super lastig. Het liefst ben ik sterk, heb ik mijn woordje klaar en regel ik mijn zaakjes wel. Ik wil controle houden over mijn leven en kies daarin vaak snel voor mijn eigen regie. Ik doe mijzelf voor alsof ik sterk ben… Als ik naar 1 Korinthe 12 kijk, kan Jezus op die manier niet door mij heen werken. En dat is iets waar ik nu juist naar verlang. Hoe kunnen we kwetsbaar zijn naar God? Ik denk dat we allemaal het antwoord weten. Controle loslaten, ons leven aan Hem overlaten, niet vechten tegen zwakheid, maar juist in kwetsbaarheid naar Hem toegaan.
Kwetsbaar zijn naar jezelf
Maar misschien begint kwetsbaar zijn wel in eerste instantie bij onszelf. Bij mijzelf, bij jou. We moeten kwetsbaar durven te zijn om ook de stap naar God of naar anderen te maken. Dat betekent dat we verdrietig durven te zijn, inzien dat we sommige dingen misschien niet kunnen, teleurgesteld worden, maar ook anderen wel eens pijn doen. Het betekent dat we niet streven naar perfectheid, maar erkennen dat we soms broos zijn, breekbaar, zwak. En is dat dan verkeerd? Nou nee, want kunnen stralen en mooi zijn, juist in die periodes.
Kwetsbaar naar een ander
Kwetsbaarheid is al lastig naar onszelf, naar God, maar laat staan naar anderen. “Wat zal zij wel niet denken als ze erachter komt dat ik stiekem die sigaret rook wanneer ik zoveel stress heb? “, “ze zal misschien mij helemaal niet meer leuk vinden als ze weet dat ik mijzelf huilend in slaap breng, omdat mijn ouders ruzie maken”. Grote dingen, kleine dingen, volgens mij hebben we de neiging om altijd maar leuk gevonden te worden. Maar juist als je laat zien dat je faalt, moeiten hebt, er even niet uitkomt, kan een ander er voor je zijn! Het maakt je vriendschappen ook veel (opr)echter. Omdat we allemaal te dealen hebben met kwetsbare momenten. En natuurlijk mag dat allemaal in balans zijn en is het niet de bedoeling dat we kwetsbaarheid misbruiken om aandacht te krijgen.
Ga jij de uitdaging aan eerlijk(er) te zijn, naar God, onszelf en de mensen om ons heen? Wat vind je daar moeilijk aan? Wat helpt je?
