‘Ik ben niet mijn kleur, ik ben Shirma’
In de nieuwe Belle ‘#allesisliefde schittert de mooie Shirma. Een echte powervrouw! Ze heeft een zelfvertrouwen waar je ‘u’ tegen zegt, een prachtige stem en ze is ook nog eens hartstikke slim. Maar net als veel andere mensen met een donkere huidskleur heeft ook zij last van discriminatie.
Bij het woord slavernij, denk jij waarschijnlijk: dat was echt heel erg, maar dan ook al heel erg lang geleden! Voor ons is slavernij iets uit de geschiedenisboeken. Voor Shirma niet. “Slavernij is voor mij niet heel ver weg. Mijn overgrootvader werd als slaaf geboren in 1886. Mijn moeders opa, dat is niet ver weg hoor. Hij is overleden toen ik zes was. Hij was honderd. Ik heb hem gekend. Ik ken mensen die heel dicht bij de slavernij zaten. Dus voor mij is het niet 400 jaar geleden. Mijn overgrootvader zei altijd: ‘Het is onwetendheid. People don’t know.’”
Niet schreeuwen en gek doen
Shirma praat helder en met overtuiging als het gaat over discriminatie. “Het is belangrijk dat je beseft dat je niet je kleur bent. Ik ben niet mijn kleur, ik ben Shirma. Als een ander een probleem heeft met hoe ik eruitzie, is dat hun eigen zaak. Ik heb daar niets mee te maken.”
Shirma vertelt dat mensen ook niet altijd door hebben dat ze discrimineren. “Vaak doen mensen dingen en hebben ze het niet in de gaten. Het is soms goed om een ander daarop aan te spreken. Ik wil niet incasseren en er niks van zeggen. Het gaat er juist om dat je in rust het gesprek aan gaat. Ik ga niet schreeuwen en gek doen. Ik zeg gewoon: ‘Luister, niet iedereen is racistisch, maar je bejegent mij wel zo op dit moment. Zo ervaar ik het en wat gaan we eraan doen?’ Je moet het bespreekbaar maken.”
Volgens mij ben ik thuis
Verontwaardiging klinkt door in Shirma’s stem als ze vertelt over de momenten dat ze zelf geconfronteerd werd met discriminatie. “Ik weet nog dat ik naar een festival ging en dat ik papieren had om naast het podium te staan. En ik kom aanrijden met een vriendin en we laten onze papieren zien, maar we mochten het terrein niet op. Alle andere mensen reden gewoon voorbij, lieten hun papiertje niet eens zien.” In Shirma’s studentenstad Leiden was het niet veel beter. “Je wilt het niet weten joh, ik heb zoveel shit gehoord: ‘Zwarte piet, kanker op naar je eigen land.’ Terwijl ik een Nederlands paspoort heb. Ik weet niet hoor, maar volgens mij ben ik thuis. Ik besef: niet iedereen is racistisch, het is onwetendheid.”
Wil je meer lezen over Shirma? Dat kan in het nieuwste Belle Magazine #allesisliefde. Join the club en word abonnee. Liever een losse Belle? Het magazine is te koop in de christelijke boekhandels.
Fotografie: Ingrid Bot
