Vrijheid van zonden

Blog door: Esther

Dit is mij altijd verteld in de kerk:  wij zijn zondig. Het standaard riedeltje over het evangelie ging daarbij als volgt: wij mensen zijn zondig en de zonde creëert afstand tussen mensen en God. Daarom is Jezus naar de aarde gekomen, om onze zonden te vergeven en de gecreëerde afstand tussen de mensheid en God te overbruggen. Als je niet gelooft dat iedereen op een bepaalde manier slecht is, heeft het ook geen zin om in Jezus te geloven. Je gelooft dan namelijk niet dat jij zelf zondig bent, en dat jouw zonden vergeven moeten worden.

Goed genoeg

            Het besef dat je zelf zondig bent is dus noodzakelijk als je in Jezus gelooft. Toch geloof ik persoonlijk niet dat het goed is om een overdreven besef te hebben van de zonde. Ik geloof dat God wil dat wij vrij zijn van de zonde, niet dat wij nog steeds dagelijks leven onder de last hiervan. Het kan een valkuil zijn om te veel te leven vanuit het besef dat wij zondig zijn, voor mij dan in ieder geval. Iedere keer als ik (weer) iets fout doe waarvan ik overtuigd ben dat het een zonde is, is mijn natuurlijke reactie om daarin te blijven hangen. Ik ga mijzelf zien als een zondig mens die niet goed genoeg is voor God en die écht Gods genade nodig heeft.

Leven in vrijheid

            Ik zeg niet dat hier iets mis mee is, begrijp me niet verkeerd. Ik denk dat het goed is om te beseffen dat we Gods genade nodig hebben omdat wij niets kunnen zonder Hem. Desalniettemin geloof ik ook dat God ons heeft bevrijd van de zonde, om in vrijheid te kunnen leven. En leven in vrijheid is voor mij niet dat ik mij continue bewust moet zijn van mijn eigen slechtheid. Ik geloof dat het goed is om God vergeving te vragen voor je zonden, maar ook dat het belangrijk is om het daarna los te laten en opnieuw Gods waarheid over jou aan te nemen.

Nieuwe schepping

            Gods waarheid is namelijk dat wij geheiligd en geliefd zijn door hem. De Bijbel zegt immers: ‘Door Christus worden wij rechtvaardig en heilig en door Hem worden wij verlost.’ (1 Kor 1:30b). Als God naar mij kijkt, en als God naar jou kijkt, ziet hij niet langer een zondaar die op afstand staat van Hem: God ziet Zijn geliefde kind. Wij zijn heilig voor Hem, een nieuwe schepping: ‘Daarom ook is iemand die één met Christus is, een nieuwe schepping. Het oude is voorbij, het nieuwe is gekomen.’ (2 Kor 5:17) God ziet ons als heilig en geliefd, en van daaruit mogen wij ook als heiligen en geliefden leven.

Hoe dan?

Hoe kunnen wij dan gaan leven als heiligen en als geliefden? De Bijbel geeft daar een vrij duidelijke beschrijving van: ‘Omdat God u heeft uitgekozen, omdat u zijn heiligen bent en hij u liefheeft, moet u zich kleden in innig medeleven, in goedheid, bescheidenheid, zachtmoedigheid en geduld. Verdraag elkaar en vergeef elkaar als iemand een ander iets te verwijten heeft; zoals de Heer u vergeven heeft, moet u elkaar vergeven. En bovenal, kleed u in de liefde, dat is de band die u tot een volmaakte eenheid maakt. Laat in uw hart de vrede van Christus heersen, want daartoe bent u geroepen als leden van één lichaam. Wees ook dankbaar.’ (Kol 3:12-15) Dit mogen wij doen, niet om Gods genade te verdienen, maar omdat dit de nieuwe identiteit is die Christus aan ons gegeven heeft. Laten wij dus leven als heiligen en geliefden van God.

Hoe zie jij jezelf, als zondaar of als kind van God?

 

Foto door Peter Olexa via Pexels