Mind, be still | Alleen zijn

De vakantie ligt voor de meesten achter ons. Het ‘drukke’ leven lijkt weer te zijn hervat. Misschien betekent dat voor jou dat je weer wat meer alleen bent. Dat je je tijd moet besteden aan school, in plaats van aan leuke dingen doen met vrienden. Dat kan soms best eenzaam zijn in je kamer, met je schoolboeken op je bureau en met vrienden op kilometers afstand (ik hoop voor jou dat je ook leuke en goede vrienden en vriendinnen op school hebt, maar dat is niet voor iedereen weggelegd. Geniet ervan en zie het als een heerlijke zegen!).

Wij mensen zijn doodsbang om alleen te zijn. Wanneer we veel alleen zijn – wellicht is dit wel herkenbaar geweest voor sommigen ten tijden van corona – hebben we de neiging om deze leegte op te vullen door gedachteloos te scrollen of oneindig te netflixen (en vergeet Videoland niet).

De afgelopen periode ben ik zelf ziek geweest (geen corona gelukkig) en was ik veel uren alleen thuis. Ik merkte aan mijzelf dat ik me heel alleen voelde. Eenzaam zelfs. Dit terwijl mijn man me elke ochtend een fijne dag wenste en ’s avonds alweer thuis was om me te vergezellen. Het ging dus maar om een werkdag per keer. En toch waren die 8 uur alleen op een dag best pittig. Het gaf me allemaal verwarrende gevoelens en het leek alsof het mijn problemen uitvergrootte.

Als tiener ben ik veel alleen geweest. Mijn moeder was alleenstaand ouder en werkte hard voor de kost. Omdat ze graag wilde dat er toch iemand thuis was als ik van school kwam, schafte ze een kat voor me aan. Dat was het beste cadeau wat ze me ooit had kunnen geven. We noemden haar Pippi, omdat we net terug waren van een trip uit Zweden. Later bleek dat we haar geen betere naam hadden kunnen geven, ze zat vol (onschuldige) kattenstreken. Voor een deel vulde zij de leegte op die ik voelde als ik alleen mijn avondeten opat (en soms een stukje vlees afstond – I mean come on: you can’t say no to those eyes), maar toch bleef de leegte soms aan me knagen.

Dit is geen beklag over mijn jeugd – for starters heb ik een onwijs lieve en betrokken moeder. En daarnaast was het gewoon onze situatie. Het bracht me wel een interessante ontdekking: als ik alleen ben, dan voel ik me meer kwetsbaar. Misschien komt dit omdat ik geen afleiding heb van anderen. Ik voel me dan geforceerd tot nadenken. Dat vind ik vaak heel vervelend, omdat mijn gedachten regelmatig met me op de loop lijken te gaan.

Het heeft me ook iets goeds geleerd: met God ben je nooit helemaal alleen. Als Jezus bij jou in huis woont, dan voel je je misschien wel eenzaam, maar Hij is altijd met jou. Ook als je Hem niet ervaart. Dan moet je erop vertrouwen dat het zo is, ook al is dat soms machtig moeilijk. Gelukkig hoeven we niet op onze eigen kracht te varen, want wat dacht je van de Heilige Geest? Vaak zien we Hem over het hoofd, terwijl Hij op dit moment de (geestelijke) belichaming is van Jezus op aarde!

Jezus ging vaak naar plekken die afgelegen waren, verlaten. En in plaats van het alleen zijn op te vullen met allerlei afleiding, koos Jezus ervoor om Zijn Vader te ontmoeten. De Bijbel schrijft erover.

35 En des morgens vroeg, als het nog diep in den nacht was, opgestaan zijnde, ging Hij uit, en ging henen in een woeste plaats, en bad aldaar. – Markus 1: 35, Statenvertaling

35 Vroeg in de ochtend, toen het nog helemaal donker was, stond Hij op, ging naar buiten en liep naar een eenzame plek om daar te bidden. – Markus 1: 35, Nieuwe Bijbel Vertaling

Jezus durfde eenzame plekken op te zoeken. Hij durfde het aan om echt stil te zijn. Ik durf het vaak niet, omdat dit de momenten zijn dat ik gemakkelijk aangevallen word in mijn gedachten. Omdat ik me dan kwetsbaar voel. Omdat ik me alleen voel en eenzaamheid me kan overvallen. Jezus wist wat het wapen hiertegen was. Intimiteit met Zijn Vader. Dit, en weten Wie Zijn Vader is, weten Wie Hijzelf is en wetende waar Hij vandaan kwam.

Intimiteit met God… Praten met Hem. Het ligt ook voor ons klaar. De vraag is: durf jij stil te zijn? Durf jij ‘nee’ te zeggen tegen potentiële afleidingen en je te focussen op wat er zich afspeelt bij jou vanbinnen? Durf jij deze gevoelens, wellicht borrelend onder het oppervlak, te erkennen, te ervaren en bij jouw Heer en Meester te brengen?

Bereid je alvast voor, want voor de volgende keer heb ik een uitdaging voor jullie! Stay tuned 😊

Photo by Edu Grande on Unsplash