Echt tot rust komen

Over een paar dagen vertrek ik samen met een vriendin naar Duitsland. Natuurlijk begint de vakantiestress nu al. Wat moet ik meenemen? En wat moet ik nog aanschaffen? Wat gaan we daar doen? Heb ik me verzekerd? Hoe zal de reis verlopen? Zomaar wat vragen die op dit moment door mijn hoofd dwarrelen. Vakantie, dat is echt even tot rust komen. Toch?!

Misschien herken je de vakantiestress wel, voor jezelf of misschien in de familie. Het kan natuurlijk ook zo zijn dat jij helemaal geen stress ervaart voor je op vakantie gaat. Toch denk ik dat we allemaal met een bepaalde verwachting op vakantie gaan. Vroeger had ik wanneer ik op vakantie ging vaak een iets te onrealistische verwachting. Elke keer wanneer iets dan tegenviel, kon ik daar flink van balen. Uiteindelijk kom je dan terug en besef je dat je helemaal niet zo van je vakantie hebt genoten, als dat je gewild zou hebben. Ik denk dat je een verwachting, helaas, niet altijd uit kan zetten.

Ik denk wel dat we onze verwachting kunnen verschuiven naar iets of naar Iemand anders. Deze vakantie wil ik het verwachten van God. Even geen verwachtingen van Duitsland, ons verblijf, het weer en zoveel andere dingen. Als ik alles in Gods hand leg dan is het daar veilig. Daar is mijn verwachting veilig. God stelt namelijk nooit teleur. Ook als andere dingen of mensen dat wel doen. Misschien denk je nu wel bij jezelf, wat bedoel je precies met verwachting verschuiven?

Herten in het bos

Om wat duidelijker te maken hoe ik mijn verwachting in Gods handen leg, zal ik een voorbeeld geven. Laatst liep ik door het bos en van al verschillende mensen had ik gehoord dat er veel herten rondliepen. Je begrijpt wel dat ik een grote verwachting had dat ik ook herten tegen het lijf zou lopen. Dat gebeurde dus een paar keer achter elkaar niet. Elke keer dat ik terugliep, vroeg ik me af op welk tijdstip ik het beste terug kon komen, zodat ik de herten wel kon zien. Tot ik laatst langs het bos fietste en me realiseerde dat ik God gewoon kon vragen of Hij de herten naar mij toe wilde sturen. Hij heeft de natuur gemaakt en Hij heeft er de controle over.

Vol geloof en verwachting fietste ik verder. Je raadt het al, twee hertjes kwamen me begroeten aan de rand van het bos. Bijna wilde ik in de lach schieten, omdat ik het ergens bijna humoristisch vond hoe ik steeds baalde dat ik ze nog niet tegen was gekomen. Al die tijd had ik aan God kunnen vragen om herten te sturen en door mijn verwachting en geloof bij Hem neer te leggen, zou het ook gebeuren. Met verwondering en natuurlijk een grote glimlach op mijn gezicht fietste ik terug naar huis.

Zo wil ik ook mijn vakantie ervaren, echt even tot rust komen. Door bij alles wat ik ga doen, het van God te verwachten.  Misschien is het wel slecht weer, maar God wil ook in de regen tevredenheid geven. De tekst van een lied van LEV klinkt als volgt: ‘Als de wolken huilen. Hoef je niet te schuilen. Maar mag je leren dansen in de regen.’ Makkelijker gezegd dan gedaan misschien, dansen in de regen. Probeer voor jezelf eens verwachtingen die jij hebt, over de vakantie of over iets anders, op te schrijven. Maak er een lijstje naast met hoe je denkt dat God naar deze verwachtingen kijkt.

Photo by Angelina Kichukova on Unsplash