Jij bent waardevol

Al een tijdje lees ik in het prachtige boekje ‘Jij bent waardevol’ (aanrader om ook aan te schaffen!). Daar haal ik hele mooie lessen uit. Laatst las ik een bijzonder voorbeeld. Het was er een die ik al eerder had gehoord en me destijds veel had gedaan. Nu ik het opnieuw las, dit keer in dit boekje, raakte het me weer. Ik besefte me dat het een belangrijke boodschap is die veel mensen nodig hebben. Daarom quote ik graag het voorbeeld zoals het beschreven staat in het boekje van Carianne Ros. Ik heb ook een filmpje toegevoegd, deze is iets anders dan het verhaal, maar de hoofdlijn is precies hetzelfde.

Ik nodig je uit om het beeld tot je te laten spreken en eens na te denken over de volgende vragen. Wat betekent dit beeld van de lekkende pot in jouw leven? Hoe ga jij om met je eigen gebrokenheid? Hoe kijk jij naar jezelf? En hoe denk je dat God naar je kijkt? Met deze vragen in je achterhoofd, nodig ik je uit om je te laten verrijken door dit mooie verhaal.

Gods licht

“Je hoeft je geen zorgen te maken over wat je niet hebt of wat je niet kunt: geef God wat je wel hebt en wat je wel kunt. En zie uit naar de wonderen die Hij in jouw leven gaat verrichten! Jij staat op en zult schitteren, omdat Gods licht over jou straalt. Het is niet jouw eigen licht dat maakte dat Jezus zei: “Jullie zijn het zout en het licht van de wereld.” Nee, het is Gods licht dat ons een stralend licht laat zijn. Het is Gods zout dat ons zout maakt, zodat wij smaak kunnen brengen in de wereld.

Maar, mag God door jou heen werken? Wil jij je laten gebruiken door Hem? Blijf gericht op God – hou vast aan het Godsbeeld dat Hij je wil geven. Erken je fouten en tekortkomingen en laat je gebruiken door God. Het is wonderbaarlijk wat een gebarsten pot allemaal kan doen, wanneer hij gevuld is met Gods liefde: je kunt bemoedigen, inspireren, voor anderen bidden, je kunt je talenten gebruiken en inzetten.

Gebarsten pot

Zo is er een prachtig verhaal waar ik ooit een filmpje van zag bij een van mijn lezingen, van een Chinese vrouw. Zij had twee grote potten, die zij gebruikte om water te halen. De potten hingen elk aan het eind van een juk. Dit juk droeg zij over haar schouders. Eén pot had een barst, terwijl de andere pot gaaf was. Deze gave pot leverde altijd een grote hoeveelheid water. Aan het eind van de lange wandeling van de rivier naar huis, was de gebarsten pot slechts halfvol.

Twee jaar lang bracht de oude vrouw elke dag dus anderhalve pot water naar haar huis. Natuurlijk was de gave pot trotst op wat hij deed: elke dag een volle pot water leveren, precies waar hij voor gemaakt was. Maar de arme gebarsten pot schaamde zich en voelde zich ongelukkig, omdat hij niet kon doen waar hij voor gemaakt was.

Waardevol

Op een dag, bij de rivier, sprak hij tot de vrouw: “Ik schaam mij, omdat die barst in mij steeds maar water doorlaat, de hele weg naar je huis.” De vrouw antwoordde toen: “Heb je wel gezien dat er bloemen groeien aan jouw kant van het pad en niet aan de kant van de gave pot? Dat is omdat ik altijd al wist dat jij lekte en daarom heb ik zaadjes geplant aan jouw kant. Elke dag als ik terugliep, heb jij ze water gegeven. Al twee jaar lang kan ik van die prachtige bloemen genieten en ze plukken om er mijn huis mee op te fleuren. Als jij niet precies zou zijn als je bent, met barst en al, dan zou er niet deze schoonheid in mijn huis zijn.”

Photo by Jazmin Quaynor on Unsplash